Κουασιμόδος

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΟ ΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΚΟΥΑΣΙΜΟΔΟΣ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άσχημο Κουασιμόδο με φωνάζεις,
και την καρδούλα μου σπαράζεις,
θάθελες νάμουν, κάπως καλύτερος,
και ο σκληρός μου πιο μεγαλύτερος.
-
Είσαι η Παναγία των Παρισίων μου,
αυτό είναι μείον μου, μεγάλο μείον μου,
με κάνεις ότι θέλεις, με τα μάτια σου,
με διώχνεις τώρα, απ τα παλάτια σου.
-
Πάντα οι ασχημόφατσες σου αρέσανε,
κι όταν απ τα νιάτα, σου την πέσανε,
έκανες το ανέλπιστο μεγάλο βήμα,
και σε έκανα το μεγαλύτερό μου θύμα.
-
Κυνήγησα το χρήμα με τεράστιο πάθος,
και στην ψυχή μου, δεν είχα βάθος,
ποτέ μου δεν αγάπησα κανένα πλάσμα,
ούτε και χόρεψα κάποιο, με νταλκά άσμα.
-
Τα παιδιά μου τα έκανα για το κέφι μου,
σε αρκούδες δεν χτύπησα το ντέφι μου,
όμως εσύ πιάστηκες, στο δόκανό μου,
δήθεν για να θεραπεύσεις τον καημό μου.
-
Με προτίμησες από τους φίλους μου,
και αλέστηκες, από τους μύλους μου,
σε κεράτωσα με μία ωραία Βραζιλιάνα,
και σε πήγα απ το Καϊάφα εις τον Άννα.
-
Ήμουνα κάποτε αριστερός στα λόγια,
και σούταζα, ανώγια και κατώγια,
μα τώρα ο καπιταλισμός με εξαθλίωσε,
και το παρουσιαστικό μου το αλλοίωσε.
-
Έκανα τα πάντα, για να σε κρατήσω,
είσαι ιδιοκτησία μου, πώς να σ αφήσω,
μα εσύ προτιμάς αγάπες και αισθήματα,
που τις γνώρισες στα φυλακισμένα μνήματα.
-
Έφυγες έτσι από την ζωή μου τελικά,
πήγες για να ζήσεις, αλλού ιδανικά,
ο άντρας σου, απέναντι στη φύση, σ αγαπάει,
κι εμένα μια διπλοπαντρεμένη, με παρηγοράει.
-
Ο Κουασιμόδος τώρα ξύνει την καμπούρα,
και πάνω της σπάει μια σκληρή μαγκούρα,
την καμπάνα της βλακείας του, χτυπάει,
ο καπιταλισμός τον έκανε, να παραμιλάει.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2012