Σειρήνες ουρανού

Δημιουργός: Ιωναθαν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδι μακρινό, απόκρημνος γκρεμός στα πέρατα του μυαλού...

Εκεί που ο λήθαργος ξυπνάει η απόσταση απ΄την πραγματικότητα μετριέται με στιγμές.

Εικόνα μακρινή...μνήμη σβησμένη...σαν στοιχειό απέμεινε, τον τοίχο να κοιτώ...
Σαν μικρός αετός που μόλις έμαθε να πετά, τα σύνορα αυτά δεν έχουν όρια, η απόφαση είχε
σύνορα...
Στο άρμα του δέθηκα σαν Ίκαρος ξεκίνησα για τον ήλιο, μα τότε κατάλαβα πως δεν ήμουν έτοιμος...
η ζεστή αγκαλιά είναι κάτω, μα μπορώ να γυρίσω; Όχι έτσι...
Θα φτάσω! Πρώτα στα πουλιά, μετά στα σύννεφα και τέλος στον ήλιο!!
Και αν καώ σημαίνει ότι πέτυχα...

Άπλωσε λοιπόν τα κέρινα φτερά, καν΄ τα ατσάλινα και αν λιώσουν έχεις φτάσει
αν όχι... το θάρρος σου δεν ήταν αρκετό ή... μας ξεπέρασες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2012