Η ψυχή δεν αντέχει

Δημιουργός: zanneiotisa, Αναστασία-Νικολέττα Αγάθου

Καλησπέρα!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε θυμάμαι. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα!!! Το πότε στεκόταν απεναντί μου και με κοιτούσε, σταματησε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου!!! Τον θυμαμαι!!! Καθομουν σε ένα βράχο κοντα στη θάλασσα. Κι εκείνος ακριβώς απέναντι. Το ξανθό του μαλλί ανέμιζε στο βορά. Καθομουν από τη μεριά της Δύσης κι ο ήλιος έκανε αντανάκλαση στα πράσινα προς καστανά ανοιχτά μάτια του. Τόσο όμορφος!!! Η καρδιά μου άλλαζε ρυθμό κάθε φορα που τον έβλεπα, κι εκείνη τη στιγμή έκανε πιο γρηγορα από ποτέ!!! Ήταν σα να έτρεχε για να τον φτάσει. Αλλά αντί για να έτρεχε εκείνη , αρχισε να τρέχει αυτός. Μα πως γίνεται; Αφού εκείνος στέκεται, κι η καρδια μου τρέχει! Δε ΜΠΟΡΩ!!!!! Θα συγκρουστούν!!! Δεν ΑΝΤΕΧΩ να το βλέπω!!!!
" Σταμάτα καρδια μου να χτυπάς!! Σταμάτα να τρεχεις!!! Δε το βλέπεις;;; Είναι λάθος!!! ΜΗ!!! Σε παρακαλώ!!! Κατάλαβα τι θες να κάνεις καρδιά μου!!! Μη τον βγάλεις από μέσα σου!! Μη τον πληγωσεις!! Θα πονέσει!!! Δεν ΑΝΤΕΧΩ να τον βλέπω έτσι!! Καρδια μου σταμάτα!!!"
 Και ξαφνικά όλα σταμάτησαν!!! Η καρδια μου πια δεν έτρεχε… αιμοραγουσε… πονουσε… σπαρταρούσε σα ψάρι έξω από το νερό… και να τος!!! Μες τη θάλασσα… σωριασμενο το κορμί του να επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας!!! Δεν είναι πια όρθιος!!! Έφυγε!! Έφυγε από μόνος του!! Ο ήλιος χάθηκε!! Και τα αστέρια εκείνη τη νύχτα δε βγήκαν!!! Έφυγε από κοντά μου… έφυγε από τον κόσμο όλο! Και τότε ένα άστρο άναψε στον καταμαυρο ουρανο… η ψυχή του!!! Δεν άντεχε τον έρωτα που του προσφερώταν…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2012