Η βαρκούλα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρή βαρκούλα έρμη από βαρκάρη
στην άκρη του νησιού προσαραγμένη,
τα βράδια καταπίνει το φεγγάρι
τη μέρα κουβαλά την οικουμένη.

Τα δίχτυα της γερμένα από το πλάι
ξερά από τον ήλιο και δαρμένα…
Του άνεμου πώς έγινε σαράι
πώς μοιάζει να’ χει κάτι από εμένα;

Καμένη από τα τόσα μεσημέρια
στην αύρα του θεού παρατημένη.
Της πήραν τα κουπιά που είχε για χέρια
κι απ’ έξω στη στεριά όλο βαθαίνει.

Μα εμένα μου θυμίζει τα ταξίδια
που σκάρωνες μαζί μου κάθε αυγή…
Για ξένα προσπερνούσαμε τα ίδια,
χωρούσε στη βαρκούλα μας, η γη.

Ας ήτανε απόψε, πριν χαράξει
ο κόσμος μου τον χρόνο να ρεφάρει
κι εγώ με τη βαρκούλα που’ χει αράξει
τον ίδιο να αρμενίζαμε βαρκάρη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2012