Το ποίημα που γραφόταν μοναχό του

Δημιουργός: Σκοτεινός ποιητής, Nίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Κάθε που η σκέψη μου
τρέχει σε σένα
και σπάνε πάνω μου οι ώρες ,
νομίζω αναστατώνεται
πάνω στο χαρτί
το μελάνι
και σέρνει κατά μήκος των γραμμών
καινούργιες λέξεις.
Αντιστρέφεται με μιας
ο ποιητικός ρόλος
και είναι οι φράσεις
που τώρα μπαίνουν μέσα μου ,
όχι , δεν τις γράφω ,
απλά τις ακολουθώ.
Μα αυτό , των νοημάτων το ποτάμι ,
ποτέ δε σταματά σαν ξεκινήσει
και το χαρτί συσπάται
σε κλείνει μέσα του
μου φωνάζει λόγια τέτοια ,
που τόσο θα ήθελα εγώ να είχα πει για σένα .
Δεν σταματάει , όχι ,
και πως
αφού στην όψη σου μπορώ να νιώσω
το τράνταγμα των ημερών μου
που σπαταλούσα δίχως εσένα ,
των ημερών μου
που τώρα παρελαύνουν στο χαρτί και με στροβιλίζουν
για να φύγει από πάνω μου με μιας
ολόκληρο το παρελθόν μου
που τόλμησε να μην σε περιέχει.[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2012