Ιούλιος 1974 (μέρος τέταρτο)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ιούλιος 1974 (μέρος τέταρτο)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ιούλιος 1974 (μέρος τέταρτο)</b><p>Δημιουργός: marakoskevasmata, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ<br />
<br />
Τελικά έμοιαζε με κλόουν,με μια ζωστήρα άσπρη σαν το γάλα ,και μιά θήκη άσπρη παρελάσεως για το περίστροφο, αλλά ..χωρίς περίστροφο και το κλού.....ένα γαλάζιο κράνος .Όταν κάποιος έφεδρος μεγαλύτερος στο βαθμό απο τους υπολοίπους έφεδρους τόλμησε να διαμαρτυρηθεί στον αρμόδιο για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, εισέπραξε ένα περιφρονητικό χαμόγελο και τη φράση.."πολύ μας τα πρήξατε ρέ !".Ντυμένοι λοιπόν σαν μασκαράδες και άοπλοι ,έσπευσαν για φαγητό στη λέσχη που εντω μεταξύ είχε.. κλείσει.<br />
Απογοητευμένοι κατευθύνθηκαν προς τους θαλάμους τους και πέσανε ξεροί στα κρεβάτια,για να ξεκουράσουν το ταλαιπωρημένο σαρκίο τους.Όμως δεν πέρασε πολύ ώρα και ακούστηκαν άγρια χτυπήματα απο άρβυλα στις πόρτες , που τους ξεσήκωσαν .."¨εγέρθητι ρέεεεε !" ..«Επι τροχάδην στα αντιαεροπορικά σας,περιμένουμε βομβαρδισμό του αεροδρομίου», ακούστηκε επιτακτικά η φωνή ενός μόνιμου μεγαλοΜΠΑτζή.<br />
<br />
Βάλανε τις φτέρνες στ αυτιά και έσπευσαν τρέχοντας του σκοτωμού προς τα σημεία στα οποία θα αναλάμβαναν την ευθύνη των βαρέων όπλων και του προσωπικού που θα τα επάνδρωναν.Βρέθηκε κι εκείνος στο πόστο του, μπροστά σε επίστρατους σμηνίτες που χασκογελούσανε με τα χάλια της επιστράτευσης και διαμαρτυρόντουσαν για την πείνα που τους βολόδερνε.Μπροστά τους αραδιασμένες πάνω σε μουσαμάδες, παλέτες αντιαεροπορικών βλημάτων ,πρώτης τάξεως στόχοι καθώς θα γυάλιζαν κάτω απ τον ήλιο αλλά και θα ήτανε αδύνατον με την ζέστη της ημέρας να μπορούνε να τα πιάσουνε στα χέρια τους για να οπλίσουνε τα μπόφορς (βαριά αντιαεροπορικά πυροβόλα)."Πεινάμε"¨ του είπανε με μια φωνή και είχανε απόλυτα δίκιο, γιατί δεν είχε ληφθεί η παραμικρή μέριμνα από μέρους των υπεύθυνων και μόνιμων, ώστε ν ασχοληθούν έστω και στοιχειωδώς με τα στομάχια των επίστρατων.<br />
<br />
Δεν υπάρχει χειρότερος σύμμαχος του εχθρού ,από ένα στράτευμα πεινασμένο και με πεσμένο το ηθικό.Παρά το νεαρό της ηλικίας του, κατάλαβε πως η κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί προμήνυε καταστάσεις ανεξέλεγκτες .Απείθεια ,ομαδική λιποταξία και άλλα κακά ,που δεν χωρά ανθρώπου νους.Εκείνη την εποχή το στρατιωτικό αεροδρόμιο το χρησιμοποιούσαν περιστασιακά και σαν πολιτικό και ειδικά εκείνες τις ημέρες ,που εκατοντάδες τουριστών αγωνιούσαν να φύγουνε άρον άρον από το νησί, πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες.Τα τελευταία πολιτικά αεροπλάνα , περίμεναν στη σειρά στους βοηθητικούς διάδρομους, για να μεταφέρουν το πολύτιμο ανθρώπινο φορτίο τους, μακριά απ την εμπόλεμη ζώνη.Αυτό τον καθησύχασε, γιατί όσο υπήρχαν τουρίστες και πολιτικά αεροπλάνα στο αεροδρόμιο, δεν θ αποτολμούσαν οι μεμέτηδες να το βομβαρδίσουνε.Είχε ήδη προηγηθεί η απογείωση των πρωτων μεταγωγικών Νορντ άτλας ,"επιχείρηση Νίκη",με προορισμό την Κύπρο ,ενώ τα τελευταία μουγκρίζοντας ,μόλις άφηναν τον διάδρομο για να χαθούνε στο πυκνό σκοτάδι.<br />
<br />
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2012</td><td valign=top></td></table><br />