ο νόμος της ζωής

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν αναπαύεσαι σε μέρος σκιερό
-σε παραλίμνιο άλσος ή σε παραποτάμιο δασύλλιο-
με δίπλα σου τρεχούμενο νερό να σου δροσίζει την ακοή
δεν σκέφτεσαι τα χείλη που ξεραίνονται
απ’ τη δίψα στο καταμεσήμερο.

Σαν κολυμπάς μέσα στη θάλασσα
-σε απόμερο κολπίσκο ή παραλία απάνεμη-
δεν σκέφτεσαι και δεν υπολογίζεις
κείνους που πήρε ο άνεμος
κείνους που περιδίνησε η ζωή
και καταπόντισε ,ύστερα ,στα βάθη τα αφιλόξενα.

Σαν έχεις δίπλα σου όσους αγαπάς
δε σκέφτεσαι εκείνους που χωριστήκαν άθελα
μήτε και λογαριάζεις πόσα μάτια
βρίσκονται καρφωμένα στον ορίζοντα
ξέχειλα από αναμονή
για μια καρίνα που ‘ρχεται
για ένα λευκό πανί που ξεδιπλώνεται
στην άκρη ενός ιστίου…

Γιατί είναι ο νόμος, βλέπεις, της ζωής
να μην μπορείς να νιώσεις τους ανθρώπους
αν δε βιώσεις πρώτα εσύ την στέρηση
αν δεν πονέσεις και δεν κλάψεις την απώλεια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2012