Ιοίλιος 1974 (μέρος πέμπτο ) Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η ΠΕΙΝΑ
Η πείνα όμως που μάστιζε τους δικούς του δεν σήκωνε αναβολή.
Δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη και παίρνοντας μαζί του δυο σμηνίτες που φρουρούσαν σε διπλοσκοπιά τα δυο μπόφορς και τα δυο τετράδυμα που είχε υπο την ευθύνη του, τράβηξε προς την καντίνα του αεροδρομίου.
Ο καντινιέρης τα έχασε όταν είδε μπροστά του τρείς αγριεμένους επίστρατους ντυμένους αποκριάτικα και δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για να πεισθεί και να κατεβάσει ότι φαγώσιμο υπήρχε στα ράφια του ,αφού πρώτα διαμαρτυρήθηκε ψελλίζοντας.. «μα είναι για τους τουρίστες μας βρε παιδιά¨» ,εισπράττοντας όμως μια πληρωμένη απάντηση από τον επικεφαλής του «τσίρκου».
«¨Οι τουρίστες δεν θα υπερασπισθούν το αεροδρόμιο φίλε, ας ντερλικώσουνε στα σπίτια τους !»
Πλήρωσαν σαν κύριοι, αφού πιο πριν είχαν συγκεντρώσει χρήματα απ τους πεινώντες και φορτωμένοι σαν Αη Βασίληδες γυρίσανε στις θέσεις τους , εισπράττοντας χειροκροτήματα και επευφημίες από τους συντρόφους τους.
Κατόπιν ξάπλωσαν για ύπνο κυκλικά, μέσα στα στρογγυλά ορύγματα και πάνω σε μουσαμάδες, αφού πρώτα φρόντισαν να καλύψουν τα βλήματα με κλαδιά από κάθε λογής δέντρα που ρίζωναν κοντά στα συρματοπλέγματα.
Με κατασιγασμένη κατά κάποιο τρόπο την πείνα τους σε σχέση με άλλους που επάνδρωναν τα άλλα βαριά όπλα και δεν είχανε αυτή την εύνοια ,αλλά και τη «λωλαμάρα» του επι κεφαλής τους, δεν άργησαν να αφεθούν στα χέρια του Μορφέα.
Ήτανε τόσο καταβεβλημένοι, που δεν αντιλήφθηκαν κάποια ηρωικά νορ- ατλας να επιστρέφουνε τα ξημερώματα από την αποστολή αυτοκτονίας στην Κύπρο(επιχείρηση Νίκη).
Άλλωστε ανάμεσα σ εκείνους και στα διάτρητα μεταγωγικά, παρεμβάλλονταν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες τα πολιτικά αεροσκάφη ,που φυγάδευαν τους τουρίστες μακριά από την εμπόλεμη ζώνη.
Όταν ξημέρωσε για τα καλά ,άκουσαν δυνατές φωνές απ τα συρματοπλέγματα.
Φωνές παρήγορες να τους καλούν για να τους προσφέρουνε τί άλλο?..πλήρως ενισχυμένο πρωινό.
Δεκάδες Κρητικοί και Κρητικές που έμαθαν απ τους δικούς τους την κατάσταση των επίστρατων, έσπευσαν με κάθε λογής καλούδια ,για να κατασιγάσουν την πείνα τους, «τα κοπέλια που ήλθαν απο μακριά να υπερασπιστούν το νησί τους».
Η ανυπέρβλητη Κρητική λεβεντιά που από γενιά σε γενιά μεταγγίζεται ,γέμισε τις καρδιές κουράγιο και τα στομάχια εύγευστα κουλουράκια ,ψωμί, γάλα αλλά και γλυκίσματα.
Η χαρά τους ήτανε μεγάλη αλλά και η συγκίνηση τους όταν άκουσαν εκείνες τις υπέροχες μανάδες να τους λένε, «έχουμε και μείς κοπέλια εκεί στον Έβρο και στα σίγουρα θα τα φροντίζουνε οι δικές σας μανάδες».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2012 | |