Αλισβερίσι με την ήττα

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις,
να είν’ η μέρα σου καλή...
Την ευτυχία για να ζήσεις,
σκότωσες κάθε χαραυγή.

Σαρανταπέντε χρόνια σκλάβος,
τα όνειρα έχουν χαθεί,
φονιάς, γενίτσαρος και μπράβος:
Ξέχασες τι θα πει παιδί...

Σε γάμους πήγες, πανηγύρια
και σε ατέλειωτη γιορτή,
στάθηκες πάνω σε γεφύρια,
που τώρα έχουν γκρεμιστεί.

Πόσο σε κούρασε το λάθος
κι εκείνα που σου είχαν πει...
Μέσα σου ξέρεις, κατά βάθος:
Τα έχεις όλα αρνηθεί.

Θα περιμένεις σωτηρία,
σαν κάποιον που θα λυτρωθεί,
μία καινούρια ευκαιρία,
σαν την παλιά που θα χαθεί...

Θα κινηθείς για να γλυτώσεις,
θα σηκωθείς ψηλά πολύ,
εντός σου να βροντά θα νιώσεις,
αίμα ατρόμητο κι οργή.

Μια νέα μέρα, σαν κι εκείνη,
που θα φλογίσουν οι ματιές,
θα ξεπηδήσουν άσπροι κρίνοι,
από τις μαύρες ρεματιές.

Ως τότε, στάσου πληγωμένος,
πιες ολοκόκκινο κρασί,
με τις πληγές σου μονιασμένος,
το παρελθόν θα γιατρευτεί.

Απ’ το παράθυρο κοιτάζεις,
βλέπεις ν’ ανθίζουν οι ζωές,
με κόπο απ’ τα στήθη βγάζεις:
Λίγες μικρές αναπνοές...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2012