Πρωτη νυχτα

Δημιουργός: Sandrine, Αλεξανδρα

Σ' εκεινον...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το φως σβηστο, και το σκοταδι σπαει ελαχιστα
απ' το χλωμο χαδι του φεγγαριου στο δερμα σου
κι απ'τη μελενια λαμψη των ματιων σου.
Σιωπη, που η αναμονη την κανει να φανταζει
με το τραγουδι ενος αποκοσμου, παλιου βιολιου
Καθε σου αγγιγμα σημαδι ανεξιτηλο στο δερμα μου,
σφραγιδα μιας νεοκοπης ιδιοκτησιας,
απελευθερωση απ'των αναστολων τον βρογχο.
Στου παθους σου το δογμα κατηχουμενη
ρουφαω τα φιλια σου σαν μεταληψη
Αφηνω την ψυχη μου ολογυμνη στα χερια σου,
σου δινομαι...χανομαι...ξαναγεννιεμαι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2012