Αναλώθηκε η ψυχή μου Δημιουργός: renouli Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Και αναλλώθηκε η ψυχή μου.
Γιατί προσκύνησα άδολα στην κρύα όψη της σελήνης.
Γιατί νικήθηκα άδοξα στη γη της εξορίας μου.
Στου ονείρου κάλπασα τη ράχη
Και χαιρετώ τη χαίτη του κάθε πρωί.
Μα τα αποφθέγματα άλλαξαν:
«Ποτέ τον ήλιο κατάματα μη δεις».
«Μπορείς και λίγο ν' αγαπάς».
Και αναλλώθηκε η ψυχή μου.
Γιατί η γνώση του ουρανού θέλει μονάχα παρατήρηση.
Γιατί ο άνθρωπος δεν πλάστηκε από χώμα.
Εκείνο το χώμα αρνήθηκα,
Και με κουρέλια χόρεψα γεμάτη αμαρτία.
Μα τα αποφθέγματα άλλαξαν:
«Της Νύχτας το αίνιγμα μονάχη λύνεις».
«Μην αρνηθείς τους ίσκιους σου».
Και αναλλώθηκε η ψυχή μου.
Γιατί κουράστηκα αργά και δεν θυμάμαι τη γαλήνη.
Γιατί κρατήθηκα δειλά από ό,τι ένιωσα.
Στην άδεια αρένα έπεσα
Κι ακούω ακόμα του πλήθους το ανάθεμα.
Έτσι το απόφθεγμα άλλαξα:
«Δεν θα τελειώσει ο αγώνας σου,
Όχι, πριν γκρεμιστεί η αψίδα».
Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2005 |