Το βάπτισμα μιας αγάπης

Δημιουργός: stavrian

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στην περπατούρα μου στον κόσμο τον δικό μου
τρυγάω γεύσεις και πατώ σε σύγνεφα του δρόμου.

Μέσ’ τα πελάγη σε υφαντά εθέλω να πετάω
και στα βουνά τα αιώνια μνημεία να κολυμπάω,

στα σύγνεφα τα αιθέρια να σιγοπερπατάώ
και να γνωρίζω τα σοφά ,να μαθώ να κοιτάω.

Όλοι οι άνεμοι της ζωής μου φέρανε το γιασεμί, μοσχοβολάτους κρίνους
και Ολύμπια λουλούδια ανέγγιχτα και χώμα μέσ’ τα λούσα

Να πλάσω μέσα στη καρδιά την πιο όμορφη κυρά, αφέντρα θεία μούσα,
ολάκερη ξεκάθαρη, κόρη μακρομαλούσα

Την μούσα της καρδιάς μου να δεχτώ να χιλιοπλημμυρίσω,
με χνώτα θείας δύναμης να υμνοτραγουδήσω
και να χαϊδέψω φρόνημα τα μάτια να φιλήσω

Γνωρίζω της αγάπη σου την αλήθεια και μέσα στης μάνας γης τα στήθια σ’ έχω ερωτευθεί
και τον λαιμό σου οσφρήζομαι και ανασαίνω πλούτη στη φωτιά του γητευτεί,
στου χάους τη φωλιά, στο πορφυρό φιλί.

Και όσο η ζωή θα φέγγει από το καντήλι ετούτης της στροφής,
τόσο δεν θα ξεχωρίζω από εσένα και δε θα νιώθω ολότελα τη σήψη της τριβής
και στου χρόνου την φθορά δεν θα απολέσω την αλήθεια.

Και σαν ιππότης άνθρωπος και σαν μικρός Θεός,
την ευτυχία θα κρατώ στα χέρια μου
και θα απλώσω το κορμί μου στο αλάβαστρο
αφού το λιώσω και το αλείψω στον δικό σου κόσμο όπως το έχω ξανακάνει.

Και αν ο χρυσός για όλους σημαίνει κάτι δυνατό και αθάνατο
για εμένα είναι κάτι υλικό και ασήμαντο
και μόνο ο λόγος της ψυχής και της καρδιάς το βλέμμα
είναι συμβόλαιο αιώνιο στου σύμπαντος το τέρμα.



Σε αγαπώ



Θωμάς Σταυριανίδης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2012