Ανεμολογια

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

θανασης κρουσταλης-Καλυψω Διακιδη 2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σιγά, αποκοιμήθηκαν οι ουτοπίες μας,
κάτω απ΄το βαρύ σταχτί,
των καλοκουρδισμενων ρολογιών.
Ίσως γιατί έχουν χάσει
το αγιόκλημα ,εκείνης της παντοτινής τους
εφηβείας,
κι έχουν πάρει να κρυώνουν.
Αραχνιασμένες πόρπες.
Ίσως γιατί ξεχαστήκαμε σε τούτο
το δωμάτιο,
περισσότερο κι απ την ίδια μας την ζήση,
ίσως γιατί κρυώνουμε και εμείς.
Στοιβαχτηκαν πίσω απ΄τη Σελήνη
οι πορείες μας.
Δεν τις ζητάμε,
μηδέ τις συζητάμε...
Και εγώ.. μαζί
κι εσύ.
Ανεμολόγια απόμειναν μονάχα,
να θυμίζουν τα ξέγνοιαστα παιδιά
που κάποτε λατρέψαμε.
Θυμάσαι?
εγώ δεν θυμάμαι ..πια!!
(κρουσταλης)
#
Μια φορά και ένα καιρό
γεννήθηκαν οι στάχτες μας..
σε μια εποχή γεμάτη από σκουριασμένες πυξίδες
ψάχναμε να βρούμε το κέντρο εκείνο,
που ξάπλωναν οι άνεμοι..
Βελόνα σπασμένη
μέσα σε φλέβα
φλέβα άδεια
την δική μου
την δική σου
Αίμα..
από χώμα ,
τριμμένο σύννεφο.
Κοίτα
η λέξη σου,
κούρνιασε μέσα στην λέξη μου
σαν σπασμένο φτερό
κάτω από την μασχάλη ενός Αγγέλου..
Χαθήκαμε φίλε.
Ευλογημένη έρημος.
Δεν αφήνει σημάδια..
να θυμάσαι.
(Καλυψώ)


Θανάσης Κρουστάλης
Καλυψώ Διακίδη
[I][align=center][/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2012