Τετρακόσιες υπέροχες νύχτες

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζούσα τότε,
στα δυτικά όρια της πολιτείας Άνασκαν
και είχα γνώμη κι άποψη,
επί παντώς επιστητού.
Καθόμουν σε καφενεία,
με φίλους και φίλες,
επίσης με γνώμη κι άποψη,
επί παντώς επιστητού,
συζητούσαμε ώρες ολόκληρες,
-ώρες ατέλειωτες-
για σοβαρά θέματα:
Υποκειμενικότητα.
Αντικειμενικότητα.
Σχέσεις των φίλων.
Σχέσεις των φύλων.
Παγκόσμια ειρήνη.
Καλύτερη κοινωνία.
Καπιταλισμό.
Αναγκαιότητες.
Μέλλον.
Η ώρα πέρναγε.
Η νύχτα πέρναγε.
Το μέλλον ερχόταν αδιάκοπα.
Πίναμε παγωμένη ρακή.
Τρώγαμε τηγανισμένο συκώτι,
πατάτες με φασκόμηλο και μουστάρδα.
Κυριαρχούσε μια τρομερή κρίση:
Οικονομική.
Ανθρωπιστική.
Κοινωνική.
Αξιών.
Κι εμείς, αγέρωχοι,
καβάλα στ’ άλογα μας,
κρατώντας τα κοντάρια μας,
στο στόχαστρο οι ανεμόμυλοι μας,
φωνάζαμε «αέρα»,
«πίσω και σας έφαγα»,
«ακούστε με»
κι όλα τα σχετικά.
Και μετά, γεμάτοι πάθος κι ένταση,
καρφώναμε ακόμη έναν μεζέ,
τον οδηγούσαμε στην κορύφωση του,
τον ξεπλέναμε με αλκοόλ,
ανάβαμε τσιγάρο.
Ήμασταν περήφανοι,
για τέτοιον γερό κι αδάμαστο οργανισμό,
που αντέχει όλες αυτές τις κακουχίες
και μετά μπορεί να κάνει και σεξ,
αν χρειαστεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2012