Μην μου χτυπάτε την πόρτα, απουσιάζω

Δημιουργός: αναζητητης, Δημήτρης

πάντα υπάρχει ένα καινούριο ταξίδι, για όλους μας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλείδωσες στο χρονοντούλαπο τα θέματά σου,
φόρεσες την πιο όμορφη φορεσιά του βασιλιά του παραμυθιού
και ανέβηκες τις σκάλες του πλοίου,
με τα χέρια στις τσέπες, σφυρίζοντας, χωρίς αποσκευές, γιατί έτσι το φαντάστηκες,
ήθελες να γράψεις στη μνήμη σου καινούριες ιδέες, εικόνες, συναισθήματα...
Και το ταξίδι άρχισε...
Το σφύριγμα του πλοίου καθώς μπαίνει στο λιμάνι,
το τραγούδι-καλωσόρισμα των γλάρων,
το μπλε και άσπρο των σπιτιών του νησιού,
τα μικρομάγαζα στην παραλία που προσμένουν τους ταξιδευτές,
οι ψαρόβαρκες που χορεύουν με το κύμα που τους έστειλαν οι προπέλες του πλοίου,
Ό λ α,
έχουν την αλμύρα του πελαγίσιου άνεμου της προσμονής,
όλα καινούρια, εκτός από τους γνώριμους χτύπους της καρδιάς σου...
Στο στήθος, στο μέρος της καρδιάς σου μια πινακίδα γράφει: Δεν ενοικιάζεται, προσφέρεται...
Η στολή του βασιλιά γυμνός...πολλές λέξεις που ο σκοπός τους δεν είναι ο θόρυβος...
κάποτε, ίσως, βρούμε το ανεξίτηλο χρώμα του Αιώνιου...
Και στο βλέμμα, η αθωότητα της λαιμαργίας του άγνωστου που δεν χορταίνουμε...
Και πίσω, στην πλάτη, μια πινακίδα κρεμασμένη που γράφει:
Τώρα ταξιδεύω,
δεν είμαι εδώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2012