Μια πυραμίδα

Δημιουργός: ...sou...

Κάτι αρχίζει να επιστρέφει επιτέλους :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φώτα της πόλης άφθαρτα κυοφορούν την αμαρτία
Κύκλος της θλίψης μας ηδονικά λειαίνει το λευκό
Κραυγές ολόφωτες ομολογούν τα ξένα σώματα
Σε μια αντίδραση υπεκφυγής κι εγωισμού

Ο λόγος μου τρεμάμενος βαδίζει τον κατήφορο
Πολλές οι επιτήδειες πέτρες της φυγής
Αέναη ολότητα χαμένη στο μηδέν!
Πιο πλήρης κι από πλήρης, ολότελα εγώ

Σ' όσα φοβίζω, απομακρύνω και διώκω
Σ' αυτά στηρίζομαι και πιο πολύ παιδεύω:
Μια πυραμίδα, ένα φιλί, το "ναι"
Κύριοι, εκεί εντοπίζω τη ζωή μου σήμερα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2005