Εξήντα εννέα Χριστούγεννα

Δημιουργός: fevroni

Στην πιο ωραία πρωινή βόλτα τον τελευταίο καιρό. Εγώ ακούω το καινούργιο σι ντι του Αγγελάκα, εκείνη μάλλον θα βλέπει τηλεόραση.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε πήρα και πήγαμε μια μεγάλη βόλτα πρωινή σήμερα.
Σε πήγα στο κουτούκι στο Παγκράτι
που μου αρέσει να τρώω με τους φίλους μου.
Πάντα παραπονιόσουνα ότι βγαίνω πολύ με τους άλλους,
κι όχι με σένα.
Φάγαμε και είπαμε ιστορίες απ΄ τα παλιά.
Γελάσαμε κιόλας.
Εγώ ήπια λίγο κρασί, εσύ νερό όπως πάντα.
Μετά κατεβήκαμε με τα πόδια ως το Σύνταγμα.
Περάσαμε χωρίς να μιλάμε από το μεγάλο πάρκο.
Σταμάτησα στο περίπτερο και σου αγόρασα παγωτό.
Σου αρέσουν πολύ τα παγωτά, το θυμάμαι από παλιά.
Ήθελα να σ' ευχαριστήσω γιατί θα μου φύγεις πάλι αύριο.
Δε θα κάνουμε Χριστούγεννα μαζί.
Μετά καθήσαμε σε ένα παγκάκι και ονοματίζαμε τα σύννεφα.
Αυτό είναι σαν τρένο, κοίτα κοίτα ετούτο μοιάζει με δέντρο,
αυτό δε μοιάζει με το μπαμπά σου; (που να θυμάμαι;)
Συνεχίσαμε μετά να προχωράμε.
Και χωρίς να το πολυκαταλάβω σου 'πιασα το χέρι.
Ξαφνιάστηκες! Πέρασε βλέπεις πολύς καιρός από τότε.
Κοιταχτήκαμε,
δε μιλήσαμε,
χαμογέλασες μέσα απ΄ τα δόντια σου,
όπως κάνεις συχνά.
Φτάσαμε στο μετρό.
Ακούμπησα στο πεζούλι,
έβγαλα χαρτί και μολύβι να γράψω ένα προσχέδιο για τούτο εδώ.
(οι καλύτερες ιδέες έρχονται όταν δεν τις περιμένεις)
-Τι κάνεις; ρώτησες.
-Γράφω κάτι, δε θ΄ αργήσω, απάντησα.
Και βέβαια δε θα σου έλεγα ότι γράφω κάτι για σένα.
-Όλο γράφεις και γράφεις, εγώ λέω καλύτερα να ζεις.
-Γράφω ότι ζω, είπα ανόρεχτα.
-Πολύ φοβάμαι ότι γράφεις αυτά που φοβάσαι να ζήσεις.
Έτσι απάντησε η σοφή μαμά μου
και να φανταστείτε δεν έχει διαβάσει λέξη απ΄ αυτά που γράφω τόσα χρόνια.
-Έρχονται Χριστούγεννα πάλι, εξήντα εννιά μετράω, είπε
- Εγώ τριάντα τρία, είπα.
Ήθελα να της πω σ΄ αγαπάω, αλλά δεν της το είπα.
Ούτε της το έγραψα ποτέ.
Μέχρι να φτάσουμε σπίτια μας δεν είπαμε άλλη κουβέντα.
Αύριο θα μου μαγειρέψει πριν φύγει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2005