Γοργόνες

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η πιο άγρια σκέψη, η πιο άγρια μέθη
καλπάζει γοργά, ύστερα χάνεται.
Κυμάτων γητευτής, κάθε καρδιάς τριγμός
ανεξερεύνητος αστερισμός, με βλέπει.
Σε γύρευα στον ουρανό, κι όλο στη γη με φέρνεις
αγριοκέρασα και μέντα, αμύγδαλα γαλάζια
της θάλασσας τα κύματα, μία λευκή κοιλάδα
όταν αντίκρυσα τα χέρια σου λησμόνησα, τι λείπει
από της Μήλου την Αφροδίτη.
Μία πανσέληνος και μία άλλη
μία ζαριά και κάποια άλλη
σαν της ερήμου το σκυλί να γυροφέρνω
ήπια τ αθάνατο νερό από την κάθε όαση σου,
σκαλί-φιλί,φιλί-σκαλί στις ράγες σου διαβαίνω
σ΄ένα πετάρισμά σου βρήκα ουρανό
στο κοίταγμά σου φύτρωσαν πουλιά
κι όταν εσύ κρυφογελάς,
τι να τις κάνω τις γοργόνες;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2012