Στον ψυχολόγο

Δημιουργός: renouli

Καλημέρα, φιλιά πολλά!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γειά σου, κυρ ψυχολόγε μου, με λένε Βαρεμένου,
το ψέλνω το ευαγγέλιο στα μούτρα του χαμένου.
Για τον αχρόνιαγο μιλώ, που ανάθεμα την ώρα,
ροδάκινο παντρεύτηκε, σταφίδα με βλέπει τώρα.

Αααχ! Τι να σου πρωτοπώ, όταν μιλιά δεν έχω,
κι ας λέει ο γαϊδουρογάιδαρος “βούλωστο, δεν αντέχω”,
που να σου τα βουλώσουνε τα μάτια σου, τσιμπλιάρη,
“φύγε, ρε, μόλις σκούπισα, παλιόβλαχε βρωμιάρη”!

Όχι, κυρ ψυχολόγε μου, τον κανακάρη βρίζω,
καλό τεμπελομούλαρο, ακόμα τον ταϊζω,
ναι, για το γιόκα μου ο χαμός, καλά μην κάνετε έτσι,
βγάλατε μια βοϊδοσχολή, αμάν! πάει το γιουβέτσι!

Ναι, κύριε ψυχολόγε μου, εγώ είμαι και μ' αργήσατε,
λίγο νεράκι στο φαϊ, μήπως μου ξεφυσήξατε;
Έτσι με σκάει ο άχρηστος σαν είναι να πληρώσει,
ξεβράκωτη θα γύρναγα...να πάρει και να σηκώσει!

Κυρ ψυχολόγε μου, αμάν, με το παλιοτηλέφωνό σου,
...ναι; εγώ είμαι καλέ, νόμισα...σε καλό σου!
Πάλι μπιπ μπιπ! Ααα, τώρα πια θα τσιρίξω!
δε θα γυρίσεις, άσωτε, λουρίδες θα σ' αφήσω!

Κι ο ψυχολόγος, τι να πω, σιγά τους μορφωμένους,
τρων του κοσμάκη τα λεφτά, γεμίσαμε αρπαγμένους,
και μην κοιτάς εγώ...δεν είχα κανένα λόγο,
λυσσάξατε πια όλοι σας, πάρε τον ψυχολόγο!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2005