Μέρος 2ο (old)

Δημιουργός: doraki t trelo paokaki, Δώρα

Καλή Συνέχεια.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι ολοκάθαρα το παγερό της βλέμμα που έσταζε
μίσος, αηδία, περιφροσύνη, κούραση προς το πρόσωπό
μου, πλέον. Έσταζαν φαρμάκια τα άψυχα μάτια της.
Ξαφνικά το κοίταγμά βάθυνε, όποτε στέρευαν τα
δάκρυά μου, σα να ζητούσε περισσότερη εκδί-
κηση από 'μένα. Ήθελε να υποφέρω κι άλλο.
Θυμάμαι τα γεμάτα δόλο μάτια της, που με κοίταζαν
λες και έβγαζε ακτινογραφία το κάθε μου συναίσθημα.
Αναρωτιέμαι τι κρύβει άραγε το όλο υποσχέσεις βλέ-
μμα της.. Σα να μου έλεγε ότι μου υποσχότανε πε-
ρισσότερο πόνο, περισσότερες απώλειες, κι άλλες στε-
ναχώριες, κι άλλες διχόνιες.
Οι αισθήσεις μου για κάποια στιγμή "ξεπάγωσαν"....
Ένοιωσα αφόρητη οδύνη. Από 'κεί και ύστερα
πάγωσαν ξανά! Και πάγωσαν για τα καλά!
Νοιώθω ώρες - ώρες το βλέμμα της να με ακολουθά-
ει παντού, χωρίς να με χάνει από τα μάτια της.
Ακολουθεί τα βήματά μου, τα χνάρια μου.
Πίστεψέ με προσπάθησα να την κάνω να με χάσει
από τα ψυχρά της μάτια, μα δεν τα κατάφερα.
Πάντοτε ήτανε ένα βήμα πιο μπροστά από 'μένα.
Όσο και να την έδιωχνα αυτή με ακολουθούσε περισσό-
τερο. Όσο και να προσπαθούσα να αρνηθώ την
ύπαρξή της εκείνη με κάθε δυνατό τρόπο μου
έδειχνε ότι είναι παρούσα.
Αυτή της η παρούσια μου δημιουργεί έναν τρόμο.
Ένα ρίγος διαπέρασε όχι μόνο το δέρμα, αλλά
και τα κόκκαλά μου, τόσο πολύ πια την φοβάμαι?
Αναρωτιέμαι αν θα μπορέσω ποτέ να της πάω κόντρα.
Να της αντισταθώ κάπως. Να την κάνω να με
αφήνει ήσυχη, τουλάχιστον τα βράδια?!
Χρειάζομαι ένα χέρι να με βγάλει από την κόλαση στην
οποία μπήκα ερήμην μου.
Χρειάζομαι και πάλι την ελευθερία που κάποτε είχα.
Όταν δεν γνώριζα το πραγματικό της πρόσωπο!!!!
Ελπίζω για ένα
καλύτερο μέλλον!
Μέχρι να 'ρθει
όμως το ελπιδοφόρο μέλλον, απελπίζομαι
για το παρόν!!!! Β-Ο-Η-Θ-Ε-Ι-Α !!!!
Φ-Ο-Β-Α-Μ-Α-Ι τόσο πολύ
την μοναξιά μου !!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2012