Τέλος σκέψεων

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλήθος χιλιόχρωμο, ανομοιόμορφο ανεβοκατεβαίνει σε ποικίλους ρυθμούς
βαβούρα και συνοστισμός, σπρωξίματα κι ευγενικές χειρονομίες
κάπως έτσι κατρακυλούν οι σκέψεις στα άγρια του νου τοπία.
Το φως παλεύει να κρατηθεί για λίγο ακόμα μα η νύχτα πάλι θα νικήσει.
Σβήνουν για λίγο κι οι σκέψεις μπροστά στο μυστήριο του σκότους,
όσοι πλησίασαν το θάνατο αυτοί μονάχα ξέρουν πως μέχρι κι εκεί κρατούν οι σκέψεις.
Χίλιες δυσάρεστες αναμνήσεις δεν μπόρεσουν να σβήσουν εστώ και τη μία όμορφη.
Η μάχη του νερού με τις ακτές άνιση μοιάζει κι όμως γεννάει τόση ομορφιά
Ο πιο όμορφος θαλασσόβραχος είναι ο πιο φαγωμένος,
κι ίσως αυτό να ισχύει και με τις καρδιές.
Πέντε,δέκα,...εκατό, φτου και βγαίνω και σε ψάχνω πάλι παντού
το μόνο που μπορεί στ΄αλήθεια να σε σταματήσει είναι το τέλος
μα μόνο στα παραμύθια που διαβάζαμε μικροί υπήρχε τέλος.
Έγραψα ένα παραμύθι για μια γοργόνα κι έβαλα τέλος
το ξαναδιάβασα ικανοποιημένος και χαμογέλασα,
πόσο απλό να στήσεις τη ζωή των άλλων
κι εσύ ιδρώνεις για να ζήσεις μια πραγματική στιγμή.
Όσες σκέψεις κι αν αφήνεις πίσω, άλλες θα πάρουν τη θέση τους
αν ήξερες πόσο ελεύθερος είσαι θα είχες ήδη φύγει μακρυά
αν είχα έναν κόφτη θα σχιζα το σύρμα απ το κλουβί των πελαργών,
που τους κρατούσε μακρυά από τις καμινάδες των σπιτιών της Χάγης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2012