Μόνο η βροχή κλαίει

Δημιουργός: ivy, ΓΙΩΤΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πέφτει πάλι βροχή,
το δέρμα μου καίει
με στέλνει σ'άλλους καιρούς που ζήσαμε παρέα και σιγοκλαίει
οι στάλες άλλοτε απόκοσμες κραυγές,
άλλοτε αρρωστημένο ψυθίρισμα ενός σχιζοφρενή που τον αφήσαν μοναχό στην τρέλα του και πήγαν να χαρούνε τη ζωή.
λένε πως η βροχή ξέρει πολλά,
σα γκόμενα σοφή μιλάει σ'όσους γουστάρει.
απόψε φόρεσα το καλό το παλτό μήπως με δει όμορφο και αλήθεια με τρατάρει
με αγνοεί,απλά με μουσκεύει,μ'αρρωσταίνει.
περπατώ σε στενάκια που βγήκαν απ΄το τίποτα,απ'την ανάγκη να χωθώ σε μια καινούρια κρυψώνα,να ανακαλύψω την πιο ευάλωτη πλευρά του εαυτού μου και να την αφήσω στο πρώτο έρημο στενάκι που θα βρω.

χειμώνας...

ευκαιρία να κλειστείς σε τέσσερις τοιχους και να ξεγελάσεις τη λιγοστή σου χαρά πως οι περιστάσεις σε οδηγούν στην απομόνωση.
ίσως οι ψιχάλες στο ματωμένο μου παλτό να'ναι απλα μια ουτοπία,
ένα ψέμμα απ'τα χιλιάδες που ξεγλιστρούν απ'τους υπονόμους κάθε που βρέχει...
φωτεινές επιγραφές τρεμοσβήνουν
και φοβάμαι πως θα ζηλέψει η ψυχή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2005