Χελώνα γενεθλίων

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεμάτες δαχτυλιές οι κούτες με τις αναμνήσεις
Όσο τα χρόνια κι αν περάσαν πάντα κρατούσες λίγη σκόνη,
την πιο πολύ την άφηνες,στην πιο παλιά φθαρμένη κούτα.
με τα σχισμένα παραμύθια,που τ άφηνες να κιτρινίζουν.
Πάλι έχεις γενέθλια,όπως και πέρσι άλλωστε
και πάλι του χρόνου,συμβαίνει χρόνια τώρα...
Τι άλλαξε ψάχνεις να βρεις,προσθέτεις δαχτυλιές στη σκόνη
Θυμάσαι εκείνη τη χελώνα,...πως βασανίζεται θαρρούσες,
κλεισμένη στο καβούκι,...άραγε ένιωθε τα χάδια;
Ποιό να είναι το ομορφότερο ταξίδι;...όλα τα ταξίδια δεν είναι όμορφα;
Πώς να είναι το ωραιότερο λουλούδι;...όλα τα λουλούδια δεν είναι όμορφα;
Απόψε λες,θα μείνεις σπίτι να διαβάσεις παραμύθια,
όμως τα ωραιότερα παραμύθια τα λέει η μαμά στο προσκεφάλι,
-τα λέει η γιαγιά στο τζάκι.
Θυμάσαι εκείνη τη χελώνα,...πως βασανίζεται θαρρούσες,
κλεισμένη στο καβούκι,...άραγε ένιωθε τα χάδια;
Ποιό να είναι το καλύτερο δώρο,...όλα τα δώρα δεν είναι όμορφα;
Γιατί τα δώρα,να τα κλείνουν σε όμορφα κουτιά;...δεν είναι όμορφα τα δώρα;
Θυμάσαι εκείνη τη χελώνα,...πως βασανίζεται θαρρούσες,
κλεισμένη στο καβούκι,...δίχως καβούκι χελώνα δεν θα ήταν,
-θα ήταν κάποια άλλη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2012