Παπαρούνα

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...τά 'κλεψα όλα σου λέω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παπαρούνα



Το πρώτο το φουστάνι μου περήφανα το φόρεσα
Και βγήκα στα τσιμέντα για σαφάρι
Το ξήλωνα και τις κλωστές κρατούσα μα δεν μπόρεσα
Αριάδνη να γενώ με το κουβάρι

Και μού ‘μεινε αμανάτι
Η ευχή και το γινάτι
Και μια ζωή λαβύρινθος με σκελετούς γεμάτη


Για της αγάπης τον καημό τα πέταλά μου μάδησες
Κι εγώ που δε υπήρξα μαργαρίτα
Σ’ άφηνα να ‘σαι ο νικητής, καρδιές να λες πως ράγισες
Αντέχει η παπαρούνα κι άλλη ήττα

Μαύρη πνοή και ρούσα
Του θάνατου η μούσα
Αν έβρισκα το όνειρο ξανά δε θα ξυπνούσα


Με το φιλί σου η πληγή στα χείλια πάλι μάτωσε
Λεμόνι στάζει απόψε το φεγγάρι
Κλείνω τα μάτια να μη δω που ικέτιδα με λάβωσε
Η κάμα απ’ των ματιών σου το θηκάρι

Για να σηκώσει αέρα
Και να σαλπάρει η μέρα
Μ’ ένα φουστάνι αιμάτινο περήφανη παντιέρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2012