Σε μια μπουκιά…

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πεταμένο το κορμί στο χορτάρι…
άγνωστος τόπος…
αδιάβαστος από κόσμο…
μονάχα ο αγέρας…
συντρόφευε στο πέπλο της βροχής …
χαμένος στην εύκρατη έκσταση…
ενός πρωινού ξυπνήματος…
μιας διαφορετικής καλημέρας…

Άπλωσε νωχελικά τις παλάμες…
τράβηξε βίαια το βέλος…
κάρφωσε την αφή του δίχως σκέψη…
στο κέντρο της καρδιάς…
το τόξο κρεμόταν άχρηστο…
σ’ ένα κυρτό κλαδί μακριά…
η Νεράιδα φιλοτεχνούσε τα στήθη του…
κυλιόταν στο κορμί του…
τα μάτια της έλουζαν με φως…
τα οροπέδια των κυττάρων…
διεισδύοντας στο κέντρο τους….
νέκταρ μέθης…
επικράτεια Θεάς…

Άνοιξε διάπλατα τα μάτια…
χάιδεψε τον ουρανό καταφατικά…
με την άκρη χαιρέτησε έναν αλήτικο φτερούγισμα…
ενός λευκού αετού που χανόταν ψηλά…

Τα δάχτυλα ξερίζωσαν μια χούφτα αγριόχορτα…
οσμή γης ανακατεμένη με ιδρώτα…
γυναικείο αέρινο άρωμα…
δεν ήταν όνειρο…
βαλσάμωσε τα χείλη του…
στις γεύσεις των δικών της σφικτά…
έσπαγε τον αέρα στα ανάγλυφα στήθη της…
μ’ ένα τσουνάμι από πύρινες ανάσες…
εκτοξεύοντας φωτιά…
μπουκέτο σαν ξωτικά οι αισθήσεις…
σκαρφάλωναν στα διψασμένα κορμιά…
κουβάρι μπερδεμένο δίχως άκρες…
πόθοι, επιθυμίες, ηδονές…
εγκλωβισμένες σε μια μπουκιά…

Στην ανομβρία του χθες…
τ’ αγριολούλουδα ανορθώθηκαν…
σε στάση στύσης…
φάνταζαν γήινα τα χρώματα…
ξεκλείδωσαν μίσχους αναγέννησης…
φάνταζαν θεριά…
υγρές ρίζες…
ανακατεμένες από σπέρμα κι ωάρια…

Δεν ήταν όνειρο…
μονάχα δυο κορμιά…
παραδομένα άνευ όρων…
στα σπλάχνα του αγέρωχου έρωτα…
αφομοιωμένα και άυλα…
αχόρταγα στο πάθος…
αλυσοδεμένα…
σε μια μπουκιά…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2012