| Επέκεινα των ορίων μου Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος  http://toxefwto.blogspot.gr/ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [font=Comic Sans Ms][color=Sienna]
 [B]Επέκεινα των ορίων μου[/B][/color]
 
 Στη στίλβη της φεγγαρόχαρης νύχτας
 -----------------------                                                  υπνοβατώ,
 τις ονειρώδεις οπτασίες μου
 -----------------------                                                   κλώθοντας
 στο μάρσιπο της συνείδησης μου
 
 Υψιπετώ στις απάτητες βουνοκορφές
 -------------------------                                                  του κόσμου
 ρεμβώδης, απειρολάτρης
 ------------------------                                           ουρανοπρεπής
 δόξασμα στο μάτι του αετού,
 ---------                 ψαλίδι στην ουρά χελιδονιού,
 ξάφνιασμα στην καρδιά του τρωκτικού,
 χαραγματιά στο συνεχές του χρόνου
 
 Κι’ όταν με ξόρκι δυσανάγνωστο
 θρυμματίζω
 τη λουλουδένια συμμετρία
 -----------                    της νιφάδας του χιονιού,
 κυλάει το ασύμμετρο
 ------------                               συννεφένιο δάκρυ
 Και βροντερός, κεραυνόηχος επιβήτορας
 -------------------------                                                  της μάνα γης
 ρέων, εισχωρώ βαθιά
 -----------------                                          στις πέτρες,
 κελαρύζοντας στις κρήνες των νυμφών,
 γίνομαι νάμα
 -------                να μπαίνω στο αίμα
 ----------------                        των φυτών και λουλουδιών,
 γίνομαι γλυκός καρπός, άρωμα,
 ------------------------                                            χρώμα, μουσική
 
 Έτσι
 ανυψώνω το φθαρτό μου
 ------------------                                         σε αιωνιότητα
 καθηλώνω το χρόνο και γίνομαι ζωή
 Στη θάλασσα της πολυπλοκότητας
 -----------                             του κόσμου αρμενίζω
 ώσπου βρίσκω τη ρώτα μου
 --------------                              και γίνομαι ύπαρξη
 ταπεινό βοτσαλάκι της ακτής
 αυτού του κόσμου
 --------------                              του μικρού του μέγα
 Όπου, ζωή και θάνατος κτίζουν
 ----------------------                                         το αέναο Είναι
 
 Όμως αφού όριό μου ο θάνατος
 Επέκεινα των ορίων μου
 ------------------                                            η αιωνιότητα
 
 Έτσι ακριβώς
 Αφού
 Επέκεινα του φθαρτού η αναγέννηση
 Στο δέντρο του θανάτου κελαηδά
 -----------------------                                              η αθανασία
 
 2 Μαΐου 2011
 Γιάννης Ποταμιάνος
 [/font]
 Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2012 |  |