Ξέπλυμα ψυχών

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του κρεμασμένου η θηλιά
το βέλος και το όπλο
και του καμένου η φωτιά
η σφαίρα και το τόξο.

Του φεγγαριού το θάμπωμα
σαν το φιλί του Ιούδα,
των Αρπύιων τ΄άρπισμα
η μαύρη πεταλούδα,

Νύχτες με σαϊτεουν,
νύχτες με κυνηγάν
τα όνειρα μου φεύγουν
στα Τάρταρα σκορπάν.

Τα θλιβερά μηνύματα
δε φέρνουν περιστέρια,
και της ζωής τα νήματα
στης Μοίρας μας τα χέρια.

Πλέκονται και ξεπλέκονται,
ποτέ δεν τα προστάζεις,
σαν κύματα που έρχονται,
την τύχη σου χλευάζεις.

Νύχτες σε σαϊτεουν,
νύχτες σε κυνηγάν
τα όνειρα σου φεύγουν
στα Τάρταρα σκορπάν.

Σα βράχοι αλμυρόγδαρτοι
μοιάζουν οι ψυχές μας
γοργόνα φεγγαρόλουστη
ξέπλυνε τις πληγές μας.

Πριν στο βυθό σου να χαθείς
πιάσε με απ΄το χέρι,
στον ύπνο μου να ξαναρθείς
να πέσεις πεφταστέρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2012