Δάκρινη κουρτίνα

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλημμύρισαν τα χείλη σου σιωπή
Και χάθηκες στους άχρωμους αιώνες
Μια λέξη σου θα ήταν αρκετή
Μονάχη μου ν' αντέξω τους χειμώνες...

Πλημμύρισε τα μάτια μου θυμός
Αγρίεψε η σάρκα και με σφίγγει
Και χρώμα πια δεν έχει ο ουρανός
Μια δάκρινη κουρτίνα μου τον κρύβει...

Κι εγώ πάλι καμώνομαι πως ζω
Και σέρνω ένα σώμα που με πνίγει
Λες κι έκλεψες ό,τι είχα ακριβό
Πια μόνο η σιωπή σου μου ανήκει...

Μα δώσε στην ανάμνηση φωτιά
Το πύρινο το πάθος μη φοβάσαι
Σαν θάνατος πονά η μοναξιά
Και σώζεσαι μονάχα όταν θυμάσαι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2012