μεσημβρινή νοσταλγία

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

στη γύρη μιας καρδιάς ,γεννιούνται του κόσμου τα άνθη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να ΄ξερες πως νοστάλγησε η γέρικη καρδούλα
ενα αεράκι ,τα ξερόφυλλα, τα ρημαδιά να σείσει,
που εγέρασε η ζήση μου, μα η ψυχή μικρούλα
αγέραστη ορφάνεψε,σ΄ αγάπη που΄χει σβήσει.

Κι ότι έχει μείνει να αγαπά, σάμπως να μοιάζει ξένο,
θύμησα ,που την πήρανε της ξεγνοιασιάς τα πλοία,
φθαρτή ομορφιά και ανέξοδο, έρωτα ξεφτισμένο,
κουφάρι που΄μεινε μισό, στων χρόνων τα θηρία.

Μα τ΄αεράκι προσδοκά,- και φτάνει ετούτο μόνο-
για να σκυρτίσει η καρδιά ξανά στο πέρασμά του,
φορές, αρκούν οι θύμησες εμπρός στον κρύο πόνο,
κι οι ομορφιές οι αλλοτινές , γλυστράνε του θανάτου.



Θανάσης Κρουστάλης

[I][/I][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2012