Γέφυρα που τρίζει

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετά από τα βράδια της απόγνωσης, τα βράδια της κατάθλιψης
Του ασταμάτητου πόνου, των οραμάτων του διαβόλου
Μετά τα βράδια της τρέλας, τα ατελείωτα βράδια της μέθης
Των παραληρημάτων, τα βράδια των κρίσεων πανικού

Ξύπνησα στο σήμερα, χωρίς βιβλία, χωρίς όνειρα
Με βαρύ κεφάλι, αδύναμος να καλύψω τον χαμένο χρόνο
Ξύπνησα χωρίς φίλους, με μακρινούς γνωστούς
Χωρίς γλέντια, χωρίς όρεξη, χωρίς πάθος, χωρίς πόνο

Και το διαμέρισμα έχει μία παράξενη ησυχία,
Μια ησυχία που είναι ταυτόχρονα κατάρα και ευλογία
Όπου είμαι ασφαλής, λίγοι ξέρουν πια που μένω
Ταυτόχρονα είμαι μόνος, λίγοι ξέρουν πια που μένω

Από την κόλαση που ζούσα λίγο πριν
Ανέβηκα χαρούμενος σε μια γέφυρα που τρίζει
Το μυαλό μου σταμάτησε κοιμάμαι συνεχώς
Μα δεν με ψάχνει πια κανείς να με διαλύσει

Χαμένος χρόνος, βαρεμάρα, εφήμερο, υλισμός,
Και σκέψεις δύσκολες για ατέλειωτους χειμώνες
Μοναξιά και σιωπή, ένα κομπιούτερ φλερτάρω διαρκώς,
Και μετατρέπω την ζωή σε απομόνωση και ψηφιακές εικόνες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2012