Πληγωμενα Αγριμια

Δημιουργός: αδιόρθωτος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΑΓΡΙΜΙΑ

Όσα παλιά μας πυρπολούσαν
Έγιναν στάχτη στη ψυχή
Κι όλο το φως που κουβαλούσαν
Έμεινε άχρωμη πτυχή.
Όσο μακραίνουνε τα χρόνια
Τόσο γινόμαστε στεγνοί
Τώρα στης λήθης τα αλώνια
Ζούνε οι ίσκιοι μας αγνοί.

Πάνω στη πλάτη των ονείρων
Μπήξαμε μόνο μαχαιριές
Ήχοι απόμακρων ψιθύρων
Σβήνουν της νιότης οι κραυγές.
Μοιάζει με ρέμα μπαζωμένο
Ό,τι νομίζουμε ζωή
Κι ένα ποτάμι μανιασμένο
Παίρνει στα χνάρια μας ροή.

ρεφρέν
Θα ‘ρθει μια στιγμή που δε θα μπορούμε
Να κρύβουμε πια της ψυχής μας τη γύμνια
Και μεσ’ στη ντροπή να κλαίνε θ’ ακούμε
Οι πόθοι του χθες πληγωμένα αγρίμια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2012