Αδεια πλατεία

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως περάσανε πες μου τα χρόνια
σε υγρές αποθήκες του νου
της αγάπης λερά τα σεντόνια
και οι σκέψεις πουλιά διαβατάρικα αλλού

μη πολεμάς το αυτονόητο δες...
ότι σου χάρισα, πίσω ζητώ
τον τόκο πληρώνεις ... αν θες
όταν εκδίκηση για σένα κρατώ

το στήνω ξανά μες την άδεια πλατεία
παιχνίδι κρεμασμένο σε χαμένη ζαριά
το φιλί αγκαλιά...
και η σκέψη... κυρία

παγωμένες οι μέρες, έτσι καλά
την φωτιά τώρα κράτα, είναι αργά
να σταυρωθούν οι συνήθειες ψηλά
και φόρα να πάρουν για βουτιά στα ρηχά

συλλαβίζεις... πως να στηρίξεις ουσία;
μια βόλτα και πάμε, μου λες ακριβή...
φοβάσαι το χέρι που κάνει θυσία
είσαι στο τέρμα και συ το βλέπεις αρχή

το στήνω ξανά μες την άδεια πλατεία
παιχνίδι κρεμασμένο σε χαμένη ζαριά
το φιλί αγκαλιά...
και η σκέψη... κυρία

Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2012