Μονόδρομος

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ʼφθογγοι ήχοι και κουβάρια αναμνήσεις
Με αλυσίδες χειροπόδαρα δεμένη
Τις ίδιες νύχτες δεν γυρνάς να ξαναζήσεις
Κι αυτή η μοίρα στη σιωπή είναι κρυμμένη...

Θα ψαλιδίσω της φωνής μου τις χορδές
Δεν θέλω πια άλλες να δίνω εξηγήσεις
Η ευτυχία δεν χορταίνει με σιωπές
Μα τίποτ' άλλο πια δεν θέλω να ρωτήσεις...

Ένα μονόδρομο μονάχη μου τραβώ
Και το σταυρό μου με τα νύχια τον σκαλίζω
Τί ωφελεί που τόσο τάχα σ' αγαπώ?
Από τον πόνο σου κι απόψε πλημμυρίζω...

27/12/2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2005