Τελείως μόνος

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το σώμα που αγάπησες είναι νεκρό
Μέσα στις φλέβες μου κυλά μονάχα πόνος
Το παραμύθι που μου μάθανε μικρό
Δες πως τελείωσε απότομα ο χρόνος
Κι μένω μόνος
Τελείως μόνος…

Αυτά τα χείλη που ξεδίψασες είναι πικρά
Δεν έχω πια άλλη φωνή να τραγουδήσω
Τα δυο μου χέρια έχουν μείνει αδειανά
Κοίτα πως κλαίω πριν για πάντα ξεψυχήσω
Και μένω πίσω
Όλο πιο πίσω…

Αυτά τα μάτια μου γεμίσαν με καπνό
Σκλάβος του πόθου μου έχω γίνει
Πώς να μαζέψω τα κομμάτια που αγαπώ
Τι μου’ χει πια στ' αλήθεια απομείνει
Και τι θα γίνει
Και τι με πνίγει…

Αυτό το όνειρο ξημέρωσε νωρίς
Χίλια κομμάτια από γυαλί μ' έχουν ματώσει
Το αίμα τρέχει μα δεν νοιάζεται κανείς
Και η απόσταση που ζούμε μ' έχει λιώσει
Έχεις παγώσει
Κι έχω τελειώσει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2005