συζήτηση με έναν φίλο Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen με αγάπη , έτσι για να το βγάλω απο μέσα μου, κι ας μην το διαβάσει ποτέ. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info τα λέγαμε χθες με έναν φίλο μου,
πάντα του μιλώ για τον Θεό,
πάντα προσπαθώ να του απαλύνω όπως κάνει και εκείνος τόσο όμορφα να μου απαλύνει τις πληγές,
πάντα του λέω να προσπαθεί να μείνει έξω απο κάθε τι που μπορεί να τον μολύνει
να τον αλλάζει, να τον θυμώνει, να τον ρίχνει,
πάντα, πάντα, πάντα,
θέλει μοναξιά και ησυχία η προσωπική αναζήτηση
πρέπει να βρει κανείς και να ξεδιπλώσει όλα του τα κομμάτια
να τα κοιτάξει ένα ένα,
να θελήσει να τα ενώσει ξανά με την κόλα της αγάπης και συγχώρεσης
να θελήσει να ξαναρχίσει βρίσκοντας δύναμη απο τις στάχτες του
να θελήσει να ξαναγαπήσει πρώτα τον εαυτό του και μετά όλους τους άλλους
συμφωνούσε
συμφωνούσε
διαλογίζετε, στοχάζετε τις ανάγκες τις ψυχής του, τις αφουγκράζεται,
σκέφτεται, όπως όλοι μας τι μπορεί να κάνει και απο αυτά που χρειάζεται με τα λίγα λεφτά που διαθέτει,
προσπαθεί να φτιάξει ένα πλάνο
προσπαθεί να τα βρει με τον εαυτό του, με τους πρώην, με τους νυν εφιάλτες του,
να τραβήξει μπροστά,
κι ενώ στήνει το οραμά του,
αργά το βράδυ,
και ενώ βυθίζεται στην σκέψη της ανασυγκρότησης και της αναδημιουργίας,
ξαφνικά χτυπά μια κόρνα,
ήρθαν να με πάρουν μου λέει,
κι έτσι ξεχνά, τι έλεγε, τι ήθελε να σκεφτεί, πως ήθελε να ξαναδημιουργήσει, να στήσει να οραματιστεί,
καλή είναι η παρέα,
μα νομίζω σε μια περίοδο τόσης μεγάλης μοναξιάς και ανέχειας όπως αυτή,
όποιος την βιώνει και κατ'αυτόν τον τρόπο, πρέπει να την επιλέγει πολύ πολύ συνετά και σίγουρα δεν βγάζω τον εαυτό μου απέξω, και να στριμώξει τον εαυτό του στην απόλυτη μοναξιά ώστε να βγει αναδημιουργημένος μαζεύοντας δυνάμεις και όχι ξοδεύοντας τις λιγοστές που έχει χωρίς λόγο,
πρέπει να μαζέψουμε τα κομμάτια μας,
πρέπει να στοχαστούμε την επιβίωση μας και το μέλλον των παιδιών και της καλής επικοινωνίας με τα άτομα που τα περιστοιχίζουν ώστε να μην δρέψουμε αύριο, τον φόβο των ναρκωτικών και της αλητίας που κάθε παιδί απειλεί όταν δεν έχει γερά θεμέλια ζυμωμένα με αγάπη στο σπιτικό του,
η ώρα της περισυλλογής έχει φτάσει,
όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε και σκορπίζουμε την λίγη ενέργεια που μας έχουν αφήσει απερίσκεπτα σύντομα δεν θα έχουμε και το καύσιμο της σωστής λειτουργίας της επίγνωσης και της συνείδησης που αυτό είναι το Αγ.Πνεύμα του Θεού είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι,
ένα καθαρό και στεγνό δοχείο είναι αυτό που περιμένει να γεμίσει απο το πνεύμα Του και να το διατηρήσει αναλλοίωτο και να το διοχετεύσει εκεί που απαιτείται και κυρίως στα παιδιά του και στην οικογενειακή του ευτυχία,
όταν χαζολογάμε σαν το παιδάκι στο λούνα παρκ, σκορπώντας την τελευταία δεκάρα ενέργειας και ευρώ άσκοπα,
γίνομαστε πάλι σαν τα ανώριμα παιδιά που πρέπει να ξαναπεράσουν πάλι τα ίδια για να ωριμάσουν................ Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2012 | |