Μοιάζεις ωσάν με άγια εκκλησιά Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μοιάζεις με άγια εκκλησιά !
που οι μυρωδιές εμφόρτητες !
τον άγιο πόθο σβήνουν !
Την άγια σου εικόνα σεβάστηκα !
σαν μύρο πια ανάβλυτο !
την ώρα την αστροφέγγιστη !
της γνώριμης των Θαλπωρών !
Ανηλεώς! των πιο θησαύριων στοργισμών !
Απαριγής! των πιο σεπτών σου ροδανθών !
Αθήρευτος,αβάσταχτος αγάπη !
Στα νέφη,τα πιο άγια κοιμωμένα !
έν΄τώ εν΄θέλητω του σπαραγμού !
Στων Ουρανών,κε σε γαλήνιο !
του άπλετου,του ατελεύτητου !
κε σε αειφόρο παντοποιούσα..
του εύφορου!Πηγής των σαρκασμάτων !
Κατάπληκτο σαν το λευκό πουλί !
Αμάραντο,στην κρήνη του γυαλού !
Αβάσταχτου,στην γλαύκη του παράδεισου
..Του εύμορφου των μυρωδιών !
Του ποιού Θεσπέσιου των καρμάτων !
Της Οιωνής των κερκαμάτων !
Απάλυνου Ορίζοντα !
Σαν έκθαμβα,το τελεσφόριο άγιας βροχής !
κε σαν υπερώου,μυρωδάτου του ευλογημένου !
άγιου αχράντου ναού !
Έν΄σαρκωθέντα κε ποιηθέντα !
έν΄ηδονής!με τον βλαστό σου τον ανθοστόλιστο !
Τον Οιηστικά εγκυμονούσα !
τώ σπλαχνισμένο..
Το ανθεφόριο της ψυχής να συντρέξω !
με αγία την δυνατή,των αδυνάτων !
..ανυποστέρητη απαντοχή !
Εγκαλεσμένο έν΄Ουρανίοις !
σαν μύρο αγιά ταγμένο !
Μέσ΄στο γυμνό σου το κορμί !
Το Πανάγια εν΄θέλητα ευλαβωμένο !
Αβάσταχτα έν΄τοίς δεσμίοις
αγγελικά το σκλαβωμένο !
Στον Υψιστό σου τον ανθό !
το έν΄αγνίοις,στο άπλετο από αγιασμένη ομορφιά !
που ολοθωρεί μέσα στο γυμνό σου το κορμί !
Την νιότη και τη δρόσα να κουρσέψει !
που θέλγει από το κάλλος σου,το πάθος να γητέψει !
Που αμάλαχτο ρέει σαν μορφής πάνσεπτης !
Ουράνιας - σπαρτής ! κε ανυφάντου έν΄ των Ουρανών !
Θεάς των Φεγγαριών ! Ακριβοστάλαχτης Θεότητας !
Στης άφθαστης των μυρωδάτων κε μυρωμένων Ουρανών !
Το ανυπέρβλητο ! Το απάνθισμα !
στα Έγκατα της Γήινης πληγής σου !
Κε μέσ΄ σε αχτίδα Υακίνθου !
κε με περίσσια ευγένια σπλαχνιθέντα !
έκ των παρθέντα λουλουδιών !
τα ποιηθέντα,της πιο κειμήλιας εν΄αγίοις !
της πιο αγίας ηδονής !
απαλυνούσης βαρυγκομούσας φύσης να λατρέψει !
Στα λαβωθέντα των πιο πληγουσωσών γενοβολούσης !
των πιο αιθέριων των καρπών !
στα Πάνσεπτα τα Ρόδα !
Αφιερωμένο στα τάματα των πιο εσπερινών σου προσευχών !
Στα νέφη των πιο κατάπληκτων αμάραντων σου των βροχών !
Στα κε ανοιγμένα μυρωδάτα πέταλα !
στο σκλαβωμένο ανθοφορούσας των πιο Εαρινών σου..
των πιο ανάβλυτων των μύρων,χαριέντιστων..
αμώμυτων γεννοφορίας στεναγμών !
στο ανθεφόριο των ψυχών !
Να διανθίζει αγέρωχα,καλλίμορφα,περήφανα !
στο υπερτάτο έκ΄των Παρθών !
το πιο περιούσιο,το σαν λευκού ανθού απάνεμο !
στην μυρωδάτη συλλογή της οιωνής !
Στο πάνσεπτο,το πιο λευκό των πιο γλυκοβολιών απαντοχών, ανασαιμιών !
στο ολάνθιστο το κρίνο !
Στο αποτεινόμενο,στο αφοσιωμένο,στο κοιμωμένο με αγγελική ρομφαία !
στης Παναγιάς το ροδανθό !
Το απαλυνόμενο εναφούγκραστα,σε ακρογιάλι μυστικό !
το πιο βαθύπνοο,το πιο ενεγκάρδιο σπλαχνισμένο έν΄καρδίοις !
γιγνωσμένο σ΄αγαπώ !
Στο σύγκορμο της ένωσης δύο παράφορων ενεγκάρτερα σιωπών !
στο κέχραντο,της ενθώρησης των πιο άγιων βλεμμάτων !
της θαλπωρής της σπαραγμής ! Το πιο περίβλεπτο στοχάδι !
Στο ονείρατο των συλλογών ! Το πιο πολύτιμο με ενάργεια πρωτοτάξιμη !
Παντοποιούσα ! το πιο απαλύνοιμι,το πιο αγιασθέτο,το πιο μαρασμένο !
το πιο κε αλίσμονο της ομορφιάς ! Το πολυθρύλητο το αδαμάντινο σου χάδι !
Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2012 | |