το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 31) Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info 31Α
«Αφού εμένα μπορείς να με οδηγήσεις στον κόσμο σας, γιατί δεν κάνεις το ίδιο και με κείνους?», ρώτησε τον σβώλο, που συνέχεια κρατούσε σφιχτά στην παλάμη του.
«Θα πρέπει να μπούνε υποχρεωτικά από Πύλη, όπως βγήκανε, διαφορετικά δεν θα γίνουνε δεκτοί στον κόσμο τους,που όμως , μόνο κάποιος έμπειρος αναζητητής ,θα μπορούσε να την ανακαλύψει και να την ανοίξει και όχι μιά μηχανή, όπως εγώ »,του απάντησε τηλεπαθητικά , προτρέποντας τον και πάλι ,ν ανοίξει την παλάμη του, ώστε να προηγηθεί ,για να του δείξει τη διαδρομή ,προς τα εσώτερα του δικού τους κόσμου.
Ο αναζητητής, δεν είχε άλλη επιλογή, παρα να υπακούσει ,παρά τις σαφείς εντολές που είχε λάβει κατά την διάρκεια της ύπνωσης του. Έτσι, άνοιξε απρόθυμα την παλάμη του και άφησε τον σβώλο να κυλίσει στη γη, με την ελπίδα ότι δεν θα τον ξεγελάσει.
Εκείνη την στιγμή ένα σκοτεινό τούνελ ξεδιπλώθηκε μπροστά του, με τοίχους λείους και υγρούς.
«Είμαι χαμένος στο πουθενά», μονολόγησε , καθώς δεν έβλεπε ως προπομπό του τον σβώλο, παρα μόνο ένα αμυδρό φώς στο βάθος.
Ξαφνικά το δάπεδο που πατούσε, άρχισε να κινείται αργά προς τα εμπρός. Προσπάθησε από κάπου να κρατηθεί ,αλλά δεν υπήρχε η παραμικρή εσοχή ή εξοχή στους τοίχους του τούνελ .
Έτσι χάνοντας την ισορροπία του σωριάστηκε στο δάπεδο, αφήνοντας το να τον μεταφέρει προς το βάθος , όπου αχνόφεγγε εκείνο το φώς.
«Ήτανε παγίδα, και τον είχα προειδοποιήσει !»,φώναξε με απόγνωση ο υπνωτιστής του, καθώς άκουγε το υποκείμενο του να ουρλιάζει με τρόμο, χωρίς να μπορεί να επέμβει για να τον αφυπνίσει. Στη συνέχεια το σώμα του Αμαντέους, άρχισε να τραντάζεται βίαια πάνω στο κρεβάτι του, σε τέτοιο βαθμό, που πέσανε όλοι πάνω του, για να μη καταλήξει στο πάτωμα.
«Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να τον αφυπνίσουμε, πριν υποστεί καρδιακό επεισόδιο και τον χάσουμε» ,συμβούλεψε ταραγμένα ο ψυχίατρος.
31Β
Όμως ξαφνικά, το σώμα ηρέμησε και οι αναπνοές του επανήλθαν στο φυσιολογικό τους ρυθμό.
«Συμβαίνει κάτι το απίστευτο εδώ κάτω .. », ακούστηκε από το υποκείμενο,δημιουργώντας τους ελπιδοφόρα και καθησυχαστικά συναισθήματα.
«Αναζητητή, αν με ακούς, απάντησε μας ,τι ακριβώς βλέπεις μπροστά σου?», ρώτησε με αγωνία ο υπνωτιστής του.
Όμως εκείνος δεν απάντησε , σαν να μην είχε ακούσει κάν την αγωνιώδη έκκληση του .
«Επανέλαβε το σε παρακαλώ, ψιθύρισε ο ψυχίατρος, παρακολουθώντας με προσοχή τον σφυγμό του υπνωτισμένου Αμαντέους.
Ο υπνωτιστής επανέλαβε και πάλι το ερώτημα ,περιμένοντας με αγωνία μια απάντηση, ακόμα και λιτή ,έστω και σύντομη.
«Βρίσκομαι, μπροστά σε ένα φωτεινό ξέφωτο,με δεκάδες τεχνητές υπόγειες στοές που μοιάζουνε με λαβύρινθους, δεν ξέρω ποιά ν ακολουθήσω,γιατί ο σβώλος μ εγκατέλειψε !»
Αυτά ήτανε και τα τελευταία του λόγια που άκουσαν, καθώς ένας υπέρηχος που ακολούθησε ,τους προκάλεσε πόνους στα τύμπανα και διέκοψε κάθε επικοινωνία μαζί του.
Οι συνεχείς προσπάθειες του υπνωτιστή που ακολούθησαν, προκειμένου να τον αφυπνίσει, απέβησαν όλες άκαρπες.
«Είναι έρμαιο πια της τύχης του ,δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο», ακούστηκε από τα χείλη του, καθώς κρύος ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπο του.
Τότε ,λες και ήταν συνεννοημένοι και οι τρείς τους, γονάτισαν γύρω απ το υπνωτισμένο σώμα και άρχισαν μεγαλόφωνα να προσεύχονται.
Εν τω μεταξύ ο αναζητητής, προσπαθούσε να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να βάλει σε κάποια τάξη τις σκέψεις του. Ήθελε να μη πανικοβληθεί ,γιατί τότε θα έβαζε σε άμεσο κίνδυνο το φυσικό του σώμα, που αναπαυότανε ήδη στη αίθουσα του αμφιθέατρου.
«Ποιός είναι εδώ?», ούρλιαξε απελπισμένα μπροστά στην είσοδο μιάς απ τις πολλές στοές,που γειτόνευαν η μια με την άλλη.
Όμως μόνο ο αντίλαλος του αποκρίθηκε, επαναλαμβανόμενος εκνευριστικά .
Ξαφνικά, κάτι σαν φιδοσούρσιμο ακούστηκε, από την διπλανή στοά ,που τον έκανε στην κυριολεξία ν ανατριχιάσει.
συνεχίζεται Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2012 | |