Ματωμένα δάκρυα

Δημιουργός: depi2, Δέσποινα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ματωμένα δάκρυα στων ματιών την άκρη
Ήταν η αγάπη σου στάχτη από μετάξι
Ήτανε δυο θάλασσες, με δυο καταιγίδες
Κι έπνιξαν οι θάλασσες όλες τις ελπίδες.

Κι ένα γιατί που σου χτυπάει την πόρτα
Ποτέ δεν άκουσες
Και μια φωνή που σε ρωτά σαν πρώτα
Αν ποτέ μ’ αγάπησες

Κι είναι τα χείλη σφραγιστά
Μα η ψυχή ψιθυριστά
Μου απαντάει
Πως μένει μόνη στη σιωπή
Για μια αγάπη σαν κι αυτή
Και πως φοβάται και δεν ζει
Κι ας μ’ αγαπάει…

Πεταμένα όνειρα γίναν τα όνειρα μου
Το εγώ σου ρήμαξε τα αισθήματα μου
Το χαμόγελο έσβησε, χάθηκε η χαρά μου
Η καρδιά μου νέκρωσε, πλάι στα όνειρα μου

Κι ένα γιατί που σου χτυπάει την πόρτα
Ποτέ δεν άκουσες
Και μια φωνή που σε ρωτά σαν πρώτα
Αν ποτέ μ’ αγάπησες

Κι είναι τα χείλη σφραγιστά
Μα η ψυχή ψιθυριστά
Μου απαντάει
Πως μένει μόνη στη σιωπή
Για μια αγάπη σαν κι αυτή
Και πως φοβάται και δεν ζει
Κι ας μ’ αγαπάει…






© Copyright, depi

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2012