Νοσταλγία και Θαλπωρή

Δημιουργός: Angelic, Βίκυ

Δυο αδερφές αγαπημένες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και όταν η νοσταλγία χτύπησε την πόρτα
Η θαλπωρή με μιας της άνοιξε
Που πήγες τάχα την ερώτησε για βόλτα
Και εκείνη κουρασμένη της απάντησε

Το ’σκασα από την κάμαρη ενώ εσύ κοιμόσουν
Και έτρεξα πίσω στα παλιά εκεί που ήμασταν παιδιά
Αν σε ’παιρνα μαζί μου ίσως φοβόσουν
Σαν θα ’νιωθες πως τίποτα ίδιο δεν είναι εκεί έξω πια για μας

Άσπρο αντίκρυσα του γιασεμιού το χρώμα
Καμιά δεν σκόρπαγε όμως πλέον ευωδιά
Σε άγιο περπάτησα φρεσκοβρεγμένο χώμα
Μα μούχλα μύριζε περαστικού διαβάτη η καρδιά

Πόρτες και χτύπησα να ξαποστάσω δυνατά
Μη τύχει με το σταγονόμετρο κάτι να με κεράσουν
Από τις γρίλιες πέρναγε μονάχα λίγη ζεστασιά
Και μένα μήτε που ’θελαν να μ’ αγκαλιάσουν

Έτσι το δρόμο αμέσως πήρα εγώ του γυρισμού
Πίσω να ’ρθω στο όμορφο φτωχικό μας
Το πρόσωπο η μια της άλλης σα φιλά με δάκρυα σεβασμού
Το εισιτήριο να ’ναι αυτό για τον παράδεισο μας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2012