Δέν τήν προσκυνώ

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δέν τήν προσκυνώ.

Μέ έριξε στό κάτεργο,
μέ ένα πλήθος άνεργο,
πένητα καί γυμνό.
Μά...δέν τήν προσκυνώ.

Τής μοίρας τόν πελώριο,
χωρίς φραγμό καί όριο,
τρομακτικό τροχό,
μερόνυχτα γυρνώ.
Μά...δέν τήν προσκυνώ.

Στής στέρησης τήν Άβυσσο,
μέ ένα μέλλον άνισο,
κρυώνω καί πεινώ.
Μά...δέν τήν προσκυνώ.

Τριγύρω τά έρείπια,
μέ τά όνειρα τά τρύπια,
κοιτάω καί πονώ.
Μά...δέν τήν προσκυνώ.

Τό χθές μου φέρνω στό μυαλό,
καί τό αύριό μου τό θολό.
Κλείνω τά μάτια καί θρηνώ...
...ΜΑ...ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2012