Η φεγγαρολουσμένη

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαθιά-βαθιά μεσάνυχτα,
θεριεύει το φεγγάρι
και με τα μάτια ορθάνοιχτα
στη σκοτεινιά, κατάνυχτα
μικρό ένα παλικάρι
μισοξεχνιέται στον χαμό
μισοθυμάται εκείνη(ν)
μισοκοιμάται στο λυγμό
μισοξυπνά στη δίνη.

Κι εκείνη χρόνια είν’ αλλού
μ’ άλλου γητειές δεμένη.
Άλλον τα χείλη της φιλούν
σ’ άλλον είναι δοσμένη.

Βαθύς- βαθύς ο στεναγμός
από τα σωθικά του
έτσι που γίνηκε τριγμός
του ονείρου του ο σπαραγμός
και άξαφνα μπροστά του
Να’ την και βγαίνει από παντού
να’ την και τον διαβαίνει
αυτή που χρόνια ήταν αλλού,
η φεγγαρολουσμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2012