Αλησμόνητα Δημιουργός: Angelic, Βίκυ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Βαρύ φορτίο σε χαρτί να γράψω μου αναλογεί
Και για να περιγράψω εγώ πως κύλησε ολάκερη ζωή
Πέννα στο χέρι μου κρατώ να με καθοδηγεί
Και εφόδια μου λίγο απ’ ανάμνηση και μνήμη ταπεινή
Σαν μοιάζει με ακρογιαλιά νησιού δαντελωτή
Ετούτη δα η ιστορία μέσα απ’ αυτή τη διαδρομή
Σκηνές θυμίζει από ταινία κινηματογραφική
Που πίσω από τις λέξεις λέω ν’ αφήσω να φανεί
Καθένα της λεπτό με μνήμη φωτογραφική
Έτσι να ξετυλίξω λέω το κουβάρι απ’ την αρχή
Και όμορφα κάθε της στιγμή να αποτυπωθεί
Στην κλειδαρότρυπα σαν βάλω το κλειδί
Και να μιλήσω λέω για ζωγραφιά που δείχνει παιδική
Ξεχωριστή σαν έμοιαζε να είναι η αφορμή
Και έτσι ν’ αφήσω κάθε λέξη φανερά να ειπωθεί
Καθώς η μια την άλλη συλλαβή θ’ ακολουθεί
Και όπως της θάλασσας το κύμα το πλατύ
Το ταξιδιάρικο της θαλασσόξυλο χαρίζει στην ακτή
Στην αγκαλιά όλων φάνηκα και εγώ η τόσο δα μικρή
Ζωή να ξεκινήσω πανηγυρική
Της μάνας κάθε λέξη υπόσχεση ήσαν χαρωπή
Και του πατέρα κάθε κλεφτή ματιά ειρηνική
Θυμάμαι του παππού του ξυλουργού είχα σκαμνί
Να κάθομαι να μου διαβάζει εκείνος παραμύθια κάθε αυγή
Και τη γιαγιά φέρνω στο νου που ’κανε υπομονή
Σκυφτή σαν ζύμωνε στη σκάφη το πεντανόστιμο ψωμί
Ο θείος και η θεία τα πρώτα βήματα μου ’δειξαν στην αυλή
Και η παρέα μας να μοιάζει σαν νότες από μουσική
Εύθραυστη όπως ένιωθα σα να ’μαι από γυαλί
Τα βράδια παρακάλαγα αληθινή να βγεί η μυστική μου ευχή
Έτσι δεν άργησε τ’ αδέρφι μου και κείνο να ξεπεταχτεί
Χέρι με χέρι να πιαστούμε και μέχρι σήμερα να είμαστε μαζί
Γλυκοκελάηδημα πουλιών στου ανθισμένου δέντρου το κλαδί
Το πιο όμορφο μας ξύπνημα ήτανε κάθε Κυριακή
Και της λευκής μπουγάδας κλέβαμε τη μυρωδιά τη ζωηρή
Χάδι στ’ αυτιά μας είχαμε των παιχνιδιών του δρόμου τη βουή
Στο δίπλα σπίτι του παππού η αδερφή ξεπρόβαλε καμαρωτή
Κρέμα από πικραμύγδαλο σαν έβαζε στο πρόσωπο της λαμπερή
Μαζί μ’ άλλα φκιασίδια αγορασμένα διόλου από τυχαίο μαγαζί
Το ξύλο που έτρωγε γι΄αυτό θυμάμαι από το βράδυ ως το πρωί
Και η προγιαγιά πάντα παρούσα έστεκε και αυτή
Φωτογραφία μ’ όλους μας να βγάλει οικογενειακή
Πολύτιμη βοήθεια πρόσφερε την κάθε μέρα μας κάνοντας γιορτινή
Ο κάθε λόγος απ’ τα χείλη της παρηγοριά ευεργετική
Πολλές φορές σαν κάθε εμπόδιο έμοιαζε απειλή
Κοινό όλων μας μυστικό για να πετύχει η συνταγή
Περίσσια αγάπη, αγώνας, πίστη δυνατή
Και πάντα το χαμόγελο στο πρόσωπο βαθύ
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2012 |