Πρωινές παρερμηνεύσεις

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσα,
πόσα να θυμηθώ από ‘ κείνα που πέρασαν…
Απονενοημένες εξάρσεις συναισθημάτων
κάθε που έφευγες.

Και τώρα που ήρθες;
Κράτα με!

Δως μου το χέρι σου να διαβώ τον κόσμο
Έτσι κι αλλιώς
από το βλέμμα σου ως το δικό μου
αναβαπτίζονται θάλασσες
χτίζονται σπίτια για όλα τα ορφανά της γης
και όλοι οι μόνοι έχουν συντροφιά την αγάπη.

Κάποιος ίσως να πει
πως παρερμήνευσα το πρωινό…

Η γυναίκα με το κουτσό πόδι
και με το ένα χέρι στην πατερίτσα
έχει στο άλλο ένα μωρό
και του μαθαίνει το πρώτο του βήμα

Το σκυλί που γαβγίζει
πριν από όλους φοβάται τον εαυτό του
κι εγώ που σου αφήνομαι
σε αυτή την άφεση εαυτών

Μπορώ να κοιτάω τη μέρα με άλλα μάτια
να κοιμάμαι τη νύχτα πιο ασφαλής και γαλήνια.

Όχι.
Όχι..

Μη με ρωτάς άλλο αν φοβάμαι.

Αν είναι να πέσω
ας είναι στα χέρια σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2012