τ ανθρωπάκια σου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>τ ανθρωπάκια σου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>τ ανθρωπάκια σου</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>............Αρχισες να πλάθεις ανθρωπάκια<br />
μ αλμυρό νερό κι άμμο θαλασσινή.........<br />
Σ αρέσανε,σε μερικά απ αυτά έφτιαξες καπέλα,σε κάποια άλλα γιαλιά,γραβάτες κι υποδήματα.<br />
Δεν ήθελες να τα φουρνίσεις............τα λυπόσουν.<br />
Στον ήλιο τ άφησες,για  να στεγνώσουν και να ψηθούν<br />
καλοκαίρι ήταν.............κι είπες βροχή δε θα πιάσει.<br />
<br />
Αρχές του φθινοπώρου,γύρισες στο βράχο για να τα μαζέψεις<br />
Ηταν πιά πήλινα...............οι αέρηδες όμως τα είχαν ρίξει μπρούμυτα,καταμεσής του βράχου.<br />
Καθώς τα πήρες στις παλάμες σου,παρατήρησες ότι είχαν ασχημινει από την πτώση και<br />
τα περισσότερα ήταν ακρωτηριασμένα.<br />
Κανείς δε θα σας θέλει για παρέα (τους είπες)κι αφού τα φίλησες τα πέταξες στη θάλασσα.<br />
<br />
Συνέχισες,να πλάθεις ανθρωπάκια<br />
Καλοκαίρι ήταν πάλι<br />
στον ήλιο ήθελες πάλι ν τ αφήσεις να στεγνώσουν να ψηθούν και να γίνουν πήλινα<br />
έτσι όπως έκαναν οι Κινέζοι .............στα πολύ παλιά χρόνια.<br />
Ετούτα ήταν πιό όμορφα πιό ζεστά και πιο αληθινά απ τα προηγούμενα<br />
τους έδωσες κι ονόματα...........................<br />
Καθώς διόρθωνες τους φραμπαλάδες στο φαρδύ φουστάνι της Φιλιώς,πρόσεξες ότι ο Σίμος<br />
ο ναύτης είχε αρχίσει να την ερωτεύεται,τότε ήταν που πήρες ακόμα πέντε κόκκους άμμου....<br />
για να ζωντανέψεις τ αχνό χαμόγελο που σιγόφεγγε στα χείλη της.<br />
Ησουν φχαριστημένος απ τ ανθρωπάκια σου,κι εκείνα μ εσένα.<br />
Δεν ήθελες όμως να τα χάσεις κι αυτή τη φορά.<br />
Τα συγκέντρωσες σ ένα μεγάλο ταψί και τ ανέβασες στο δώμα του κλειδωμένου σπιτιού<br />
εκεί.........που παλιά η γιαγιά σου άπλωνε τα σύκα.<br />
Εδώ δεν κινδυνεύετε απ τους αέρηδες(τους είπες)ύστερα,καλοκαίρι είναι.βροχή δε θα πιάσει.<br />
<br />
Αρχές του φθινοπώρου,γύρισες στο δώμα νια να τα μαζέψεις.<br />
Μπακιρένιο ήταν το ταψί..........πως έγινε πράσινο?<br />
Πλησίασες φοβισμένος,είχαν φυτρώσει τ ανρθωπάκια σου..........................<br />
να ήταν τα σπόρια που πέσαν από τα ράμφη των πτηνών?<br />
να ήταν απ το μεγάλο δέντρο της διπλανής αυλής?<br />
να ήταν????<br />
Μα τι σημασία είχαν πια όλα αυτά?<br />
τ ανθρωπάκια είχαν μπλεχτεί σ ένα απέραντο δάσος<br />
τα μάτια του γερο Σταμάτη είχαν γεμίσει με πολύ μικρά κλαδάκια......δε μπορούσε πιά να δει<br />
τα φύλλα που έβγαιναν από το στόμα της φιλιώς,της είχαν κρύψει το ερωτικό χαμόγελο<br />
κι ο Σίμος ο ναύτης βρέθηκε πλεγμένος στην ίδια φυλλωσιά με τη Ρεγγίνα τη σερβιτόρα.<br />
<br />
Τα παράτησες όλα όπως ήταν.<br />
Εβαλες δυό αλλαξιές στη βαλίτσα,πήρες το πρωινό βαπόρι και γύρισες στην Αθήνα.<br />
Αρχισες να ζεις σαν όλους τους άλλους<br />
κάποιες φορές όπως τ ανθρωπάκια σου,κάποιες άλλες όπως οι φίλοι σου και μερικές<br />
'οπως όλοι όσοι σου ήταν άγνωστοι.<br />
<br />
Δεν είχες σκοπό να ξαναπλάσεις ανθρωπάκια<br />
Μέχρι που διάβασες σ ένα διαφημιστικό φυλλάδιο για ένα είδος πηλού με χημική σύνθεση<br />
χρωματιστό,ευκολοδούλευτο και ανεπηρέαστο από τις καιρικές συνθήκες.<br />
Δεν σου άρεσε αλά άρχισες να τον χρησιμοποείς<br />
Απ τα καινούρια σου ανθωπάκια,έλειπαν η ζωντάνια η αυθεντικότητα και ο αυθορμητισμός.<br />
Αρεσαν όμως στους άλλους που ζητούσαν να τ αγοράσουν...................<br />
Χωρίς να το θες ταυτίστηκες μαζί τους,κάτι που δε συνέβαινε με τα παλιά.......γιατί μπορεί να<br />
τα είχες πλάσει εσύ,αλά σεβόσουν την προσωπικότητα τους κι εκείνα τη δική σου.<br />
Ελα όμως που το χρήμα και η δόξα δεν είναι έννοιες ταυτόσημες με την ανεξαρτησία και που<br />
δυστυχώς οι δύο πρώτες είναι ισχυρότερες από τη δεύτερη.<br />
<br />
χθες βράδυ δυό νεαρές φοιτήτριες σε είδαν σ ένα κοσμικό μπαράκι με μπορντώ κραγιονιές<br />
στο λαιμό από τα φιλιά της εντυπωσιακής αγαθιάρας τηλεπαρουσιάστριας μουσικοχορευτι<br />
κου σόου.<br />
-βρε ζέτα..........αυτή δεν είναι  Ιλόνα απ την τηλεόραση?ποιός είναι αυτός ο μεστωμένος που<br />
της χαιδεύει το μπούτι?<br />
-Μεσάνυχτα έχεις Μαίρη μου......μεσάνυχτα,δεν είναι ο Νέστορας Pότζης?..........ο πασίγνωστος<br />
συγγραφέας.<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2012</td><td valign=top></td></table><br />