Απόλυτο

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σημάδευες το απόλυτο με τη παλιά σου κάνη
και μέτραγες τα θύματα, στης νύχτας τις βραγιές
τους ματωμένους έρωτες, ξέπλενες στη λεκάνη
και των παιδιών της λησμονιάς, έδενες τις πληγές

Άγνωστα παρατράγουδα, ξεπήδαγαν μπροστά σου
και το ‘βλεπα στο βλέμμα σου, στο κλάμα το βουβό….
Το ξέρω, ταλαντεύτηκες που σου ’πε κάποιος; «Στάσου,
των προδομένων το στρατί, μονάχος θα διαβώ…»

Και της καρδιάς το αέρινο καρδούλα μου το δείχνω
σ’ όλους τους γύρω λέγοντας: «Υπάρχει ακόμα φως…
πώς να γλυκάνουν οι καρδιές, μ’ ένα σβησμένο λύχνο
που ήταν για σένα μάτια μου, ο πόθος μου κρυφός!!!»

Σημάδευες το απόλυτο, μες στις μεγάλες μάχες
λέγοντας : «Λύπες θα διαβώ, να φέρω τη χαρά…»
ρίζες ελπίδας φύτευες, σε αυλές βουβές…. μονάχες….
Φωνάζοντας: «Τη λησμονιά…. κανείς μη την φορά!!!!»

7.11.2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2012