Αχ πατρίδα μου μικρή

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκοτώνουν τα όνειρά μας,
Μαυρίζουν την χαρά μας,
Τα "θελω" ηττημένα στου παραλόγου τη μάχη.
Δεν ακούνε την φωνή μας,
Αναιρούν την υπαρξή μας,
Από ίσιους δρόμους μας ρίχνουνε στη ράχη.
Γύρω βλέμματα παγωμένα,
Στο άγνωστο φυλακισμένα,
Η ζωή έγινε θάλασσα με τρικυμία.
Σ’ένα κουτί φρούδες ελπίδες,
Οι υποσχέσεις κοφτερές λεπίδες,
Μας οδηγούν με χίλια στην απελπισία.

Αχ πατρίδα μου μικρή, έτσι δεν σ’έχω ξαναδεί,
Κάθε μέρα να ξεθωριάζουν την εικόνα σου.
Θέλουν αιχμάλωτη να σ’έχουν, τάχα κανουν πως σε προσέχουν.
Θέλουν να κρύψουν τον ήλιο απ’το χειμώνα σου.
Σου ρίχνουν αλάτι στην πληγή, για να υποφέρεις πιο πολύ.
Αχ πατρίδα μου μικρή, άλλο κακό να μη σε βρεί.

Κορμιά να τρέμουνε στο χρόνο.
Απελπισμένα γυρεύουν σωτηρίας-δρόμο.
Μα το κάθε λαμόγιο το συμφέρον του κοιτάει.
Θεατρίνοι πάντα με την ζωή.
Εθελοτυφλούν σε κάθε επιλογή.
Και το έργο τους αθόρυβα στο γκρεμό μας πάει.
Σε μια παρτίδα σκάρτη η αλήθεια.
Κακό φύλλο πέφτει στη συνήθεια.
Παγίδες βάζουν στον δρόμο της λογικής.
Έμεις στο παιχνίδι τους πιόνια.
Θέλουν να μας κλέψουν χρόνια.
Περιθώρια δεν αφήνουν να αντισταθείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2012