Πάρε με πάλι και ξανά προστάζω ως διαλύομαι

Δημιουργός: Ελένη Αργέστη, Ελένη Τσίτσου

Απο τη συλλογή 1983

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλήθεια πως χωρίς δεσμό
είν΄των χεριών μας οι αλλεπάλληλες δονήσεις,
των άστρων και των λουλουδιών τ΄αρώματα κι΄οι ιριδισμοί,
του αίματός μας πλανημένη η επανάσταση;
Αγάπη,όμως εσύ είσαι εκεί!
στο μεθυσμένο καράβι των αισθήσεων.
Αιτία μιας ανατροπής
μεσ΄το δικό μου σύμπαν.
Το νέο αποτέλεσμα εγώ
κατω απ΄το χνούδι των χειλιών σου,
ως τη στιγμή της νέας μου εκκόλαψης
στις έναστρες ανταύγειες της νύχτας.
Πάρε με πάλι και ξανά !
Προστάζω ως διαλύομαι.
Πάρε με πάλι και ξανά
στου ήλιου τις κορφές
να εκραγώ μια λάμψη ακόμα!
Ξανά και πάλι!

Αιώνιο άνθος της νεότητας
αφυλλορόητο
στου μέγα ποταμού το διάβα......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2012