ο στερνος χορος της ταραντούλας

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με θυμάσαι;
Εγω είμαι, έτσι με φώναζες..εγώ.!!
Δεν έχει περάσει καιρός θαρρώ,
οσο κι αν έχουν γεράσει τρεις φορές οι ρυτίδες σου
στον ίδιο χειμώνα.
Με θυμάσαι;
Η θέλεις να δεις το σημαδι,
Το διαβατηριο για τον γλυκύφαντο ιστο σου,
το τίμημα για τα λιγοστά σου χάδια τα αστρόφωτα.
Κι αν χαμηλώνεις τώρα τη ζήση σου,
ακόμα μια φορά ,πελώρια θα στέκεις και θα μου κρύβεις
την σκια.
Εινα πολλά τα πόδια σου , μα πετρώνουν στο φόβο σαν ξεκινας,
Γιατί πίσω σε γυρίζουν ,
σαν πίσω τα όρισες αεναα να περπατουν.
κι είναι πολλά τα χάδια σου , κι αυτα θα σε αφήνουν
καθε φορα που πίσω τα ζητάς.
Με θυμάσαι;
ο τελευταιος νεκρος σου ειμαι.
Κι οσο κι αν την φύση σου συγχώρεσα,
εσυ γιατι δεν προσπαθείς το ίδιο το ακατόρθωτο;
Κι αν με θυμάσαι,
κι αν μονη στέκεις στον ιστό σου
μια φορά μονάχα τη συγνώμη σου ζητώ,
ετσι ως θα γεύεσαι γυμνη, το ιδιο
το δικο σου δάγκωμα...



θανασης Κρουσταλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2012