Looser or leader?

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Looser and leader (ο χαμένος και ο ηγέτης )
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Οι περισσότεροι, από εμάς, ονειρεύονται ότι κάποτε θα φτάσουνε ψηλά και θα δοξαστούν Θα αποκτήσουν πολιτική, οικονομική ή διοικητική ηγεσία. Με ή χωρίς επανάσταση. Την θέση του χαμένου δεν την διεκδικεί κανείς. Η άδικη κοινωνία, η κακή σου μοίρα και όλα τα συμφραζόμενα της καθημερινότητας μας θα φταίνε σίγουρα αν βγεις χαμένος και όχι εσύ που δεν τα ζύγισες καλά τα πράγματα. Ο χαμένος και ο ηγέτης έχουν μοναδικές προσωπικότητες και ξεχωρίζουν πάντα στο πλήθος. Είναι αναγνωρίσιμοι και δεν μπορούν να ενταχτούν σε καμία άλλη κατηγορία. Τα παραδείγματα ποικίλουν. Ο τεμπέλης, ο αδιάφορος όπως και ο άνεργος είναι ανέκαθεν χαμένοι αφού δεν έχουν επιδείξει αποτελεσματικότητα στο έργο τους. Ο εργασιομανής ,που τρέχει και σκοτώνεται και δεν αμείβεται ποτέ για τις πραγματικές του θυσίες , θεωρεί τον εαυτό του ηγέτη και όμως κανείς δεν του αναγνωρίζει αυτή την ιδιότητα. Επίσης ο διευθυντής ενός τομέα ,που καθορίζει τις δραστηριότητες ενός τμήματος, θα ήθελε να είναι πάντα ο ηγέτης στην συγκεκριμένη υπηρεσία όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Οι πραγματικοί ηγέτες γεννιούνται ή γίνονται στην πορεία; λάμπουν ,ξεχωρίζουν δια των ικανοτήτων τους και κυρίως δια των πράξεων τους. Το πλήθος τους το αναγνωρίζει και τους ανεβάζει στο βάθρο χωρίς δεύτερη σκέψη. Πόσο θα καθίσουν εκεί ;Κανείς δεν ξέρει και ούτε οι ίδιοι μπορούν να το φανταστούν .Ελάχιστοι ξέρουν όμως ότι η αξιοζήλευτη, κατά τα άλλα ,θέση του ηγέτη δηλαδή του προσωπικού βασιλικού γιατρού δεν αμείβεται πάντα με την θέση του υπουργού Υγείας. Η ευγνωμοσύνη μεταφράζονταν σε ακριβά δώρα και μία θέση στην υψηλή κοινωνία αλλά σε περίπτωση αναποτελεσματικότητας οι τιμωρίες ήταν αυστηρές μέχρι και την θανατική ποινή. Στην περίπτωση της αρχαίας Κίνας ο γιατρός ήταν υποχρεωμένος να ελέγξει αυτοπροσώπως την γεύση των ούρων και των κοπράνων του αυτοκράτορα. Ποιός θα ζήλευε μια τέτοια θέση ηγέτη, ανάμεσα στους γιατρούς, αλλά ( του χαμένου) ποταπή σε ότι αφορά το διαιτολόγιο;
Θυμάται κανείς τις σαμπάνιες και τους πανηγυρισμούς όταν κληρώθηκε η Αθήνα για την διοργάνωση των ολυμπιακών αγόνων του 2004; Δοξαστήκαμε πράγματι επειδή επέστρεψαν στην γενέτειρα τους μετά από 104 χρόνια ή την πατήσαμε χοντρά και μερικοί τσέπωσαν πολλά λεφτά; Μόνο 8,5 δισ. ευρώ (ίσως και 11,5 δις)από το ελληνικό δημόσιο (Τακτικός Προϋπολογισμός και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) και από την Οργανωτική Επιτροπή «Αθήνα 2004».Μήπως ήταν υπερβολικά μεγάλα τα ποσά για Ολυμπιακούς Αγώνες; Ξεχωρίσαμε ,σε σύγκριση με άλλες διοργανώτριες χώρες(Βαρκελώνη, Λος Άγγελλες, Σύδνεϋ, Πεκίνο) και πήραμε τα εύσημα για την υψηλό επίπεδο λειτουργικότητας, προσβασιμότητας και αισθητική αρτιότητας ,την καλή οργάνωση ,την τήρηση της τάξης και της χαμηλής εγκληματικότητας. Τα μεγάλα έργα υποδομής(αεροδρόμιο, μετρό, αυτοκινητόδρομοι κλπ.) μείωσαν τον αριθμό των οχημάτων στο κέντρο της Αθήνας κατά 250.000. στο κέντρο της Αθήνας με μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατά 35% όπως είχανε υποσχεθεί;. Σήμερα η εικόνα κατάντιας, παρακμής και εγκατάλειψης των ολυμπιακών έργων δεν μπορεί παρά να μας προκαλέσει θλίψη και αγανάκτηση. Οκτώ μόλις χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, τα περισσότερα έργα έχουν λεηλατηθεί ή εγκαταλειφτεί. Π.χ. η συμβολή των οδών Κύμης και Σπύρου Λούη που τέμνουν τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις έχει μετατραπεί σε σημείο διανυκτέρευσης αστέγων και καύσης των πλαστικών μερών καλωδίων για τη λήψη του χαλκού, ο οποίος στη συνέχεια μεταπωλείται παρανόμως σε επιχειρήσεις σκραπ. Οι δύο φορείς επιφορτισμένοι με την ευθύνη για την καθαριότητα και προστασία της περιοχής, η εταιρεία «Ολυμπιακά Ακίνητα» και ο Δήμος Αμαρουσίου, είναι ανήμποροι να επιλύσουν το οξύτατο κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα που έχει ανακύψει. Ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής μπορεί να δηλώνει ότι η πόλη της Αθήνας βγήκε κερδισμένη αφού για τους Αγώνες έφτιαξε τραμ, αεροδρόμιο, μετρό και το οδικό της δίκτυο .Μπορεί να επιμένει ότι μόλις το 2% του χρέους της χώρας μας αντιστοιχεί στη διοργάνωση του 2004 αλλά εμείς μάτια έχουμε και βλέπουμε. Όχι ηγέτες αλλά χαμένοι ήμαστε!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2012