Φοβος Δημιουργός: marisotri, Μαρία Τριανταφύλλου Γι αυτούς που έχουν νικήσει όντας αδύναμοι. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Εγω μια πορτα ηθελα ν ανοιξω
και το χαμογελο ευχη και καλωσορισμα
για οποιον με περιμενε εκει.
Μα μια φωνη ψιθυριστη,
το ονομα μου ελεγε με πονο.
Κι εγω τραγουδι το ακουσα.
πηγα κοντα, με κοιταζε,
δε μιλησε, μα το νοιωσα.
Ακουγα μεσα μου να λεει,
απ την οργη να τρεξεις να κρυφτεις
κι αν δε σε βρει κερδιζεις.
Την πλατη γυρισα,δεν εκλαψα,
μα και τα δακρυα δε σκουπισα
για να μην κανω πισω.
Και για να βρω το δρομο,
ψηλα ανεβηκα και κοιταξα μακρια.
Ειδα το δασος θαλασσα και χαρηκα,
μα ο δρομος δεν τελειωνει
και βλεπω εκει στην κορυφη,
με περιμενει χιονι και παγωνια.
Κι αν περασα απ το χιονι
και στο γκρεμο ζαλιστηκα,
απο τα βραχια αν επεσα στη θαλασσα,
το κυμα το γενναιο αφησα να μ ακουμπησει,
στη γη που θα με κρυψει απ την οργη.
Μα ηταν εκει περιμενε,με το σπαθι στα χερια
και τ ονομα μου παλι, τραγουδιστα ψιθυριζε.
Ξανα με μαγεψε,με πλανεψε και χαθηκα,
με το σπαθι του ανοιγε το δρομο
και τα αγκαθια εσκιζε,
μα τα πουλια πετουσαν τρομαγμενα
και παλι εψαχνα μια κωχη να κρυφτω.
Σκυφτα περπατησα πιο γρηγορα,
την πυλη περασα,
τα φυλλα επεσαν και σκορπισαν,
μα δε λυπηθηκα δε θα με εκρυβαν απ την οργη.
Στην οχθη σταθηκα και το ποταμι μετρησα,
για να περασω απεναντι, τη βαρκα χρειαζομουν.
Και ηταν παλι μεσα εκει , στη βαρκα.
Το ονομα μου ακουσα,
τραγουδιστα, ψιθυριστα σαν κλαμα
και κατω απο το σκουφο του
τα ματια εψαξα να δω.
Απ τη φωτια τους τρομαξα,
οι σπιθες απ το βλεμμα του μου εκαιγαν τη σαρκα.
Και τοτε το καταλαβα.
Για να ξεφυγω απ την οργη, επρεπε να νικησω,
να παρω οπλα απ την ψυχη
και πολεμο ν αρχισω διχως ελεος.
Να σβησω απο τα ματια τη φωτια
και το τραγουδι απ το στομα του να παρω,
το ονομα μου να ξεχασει πια,
να μην μπορει το δρομο μου ν αλλαξει.
Αν εισαι της ψυχης μου ο εχθρος,
δεν εχεις θεση στην καρδια μου,
το φοβο μου θα παρεις φευγοντας
και μεσ την ερημια σου εκει να ξερεις θα βρεθεις.
Απ το δικο μου χερι θα χαθεις.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2012 | |